Lieverds! IK BEN DE AARTSENGEL MICHAEL!
Nog één etappe voltooid. Weer een ronde van de Reis van Vergeving is afgelopen. Het is interessant hoe ieder van jullie waarneemt en verinnerlijkt wat er gezegd wordt. Een eenvoudig woord, een eenvoudige term die wordt gebruikt, brengt zoveel twijfels, zoveel uitdagingen, zoveel vragen met zich mee die, naar mijn mening, op dit punt van de reis niet meer passen.
Waarom betwist je zo veel wat je begrijpt? Waarom is het zo moeilijk te geloven dat wat je hebt begrepen juist is? Waarom moet je steeds weer precies dezelfde vraag stellen? Wees ervan verzekerd dat ik deze antwoorden zoek, zelfs in de geest van ieder van jullie. En het enige antwoord dat ik heb is: “Ik vertrouw mezelf niet. Ik vertrouw niet wat ik heb gehoord. Ik vertrouw niet op wat ik heb begrepen”; dus vraag ik het je nog één keer.
Dus ik stel je een vraag: Hoe komt het dat je deze reis dagelijks maakt met zoveel twijfels in je hoofd? Het is interessant, hoe een simpele aanpak zoveel twijfel veroorzaakt, waarom? Ah, omdat er altijd wel iemand is die graag zijn eigen twijfels plaatst en zo bij anderen twijfel zaait, of is het zo dat niemand echt iets met begrip doet?
Zij zijn allemaal als marionetten die op een spoor worden gezet en op dat spoor blijven lopen, en als iemand vraagt: “Waarom ben je daar? Ik weet het niet. Hoe ben je daar gekomen? Ik weet het niet. En ga je door? Ik weet het ook niet. Zo zie ik jullie, poppetjes, waar wij dingen zeggen en jullie alleen maar instemmend met je hoofd knikken, en het doen zonder te begrijpen, zonder hart, zonder te beseffen of wat je doet goed of fout is.
Ik heb dit hier al een paar keer gezegd en ik zeg het nogmaals. Als ik morgen zeg: “Kijk, iedereen gaat naar het raam en gooit zich naar buiten, want wij hebben bewijs nodig dat jullie ons vertrouwen”, dan geloof ik dat sommigen zich naar buiten zullen gooien, omdat zij niet stoppen om na te denken, zij stoppen niet om te begrijpen dat er iets mis is met wat wij vragen. “Nee, ik ga mezelf niet overgeven alleen omdat hij het vroeg. Hoeveel ik hem ook vertrouw, hoeveel ik ook van hem hou, ik ga het niet doen!”. En dat is precies goed.
Dus hoe maak je de reis, als marionetten of met het begrip van wat er gedaan wordt? Vanaf het allereerste begin hebben we gezegd dat we met Zielen te maken hebben. Er is een vlaag van vragen geweest over de vraag of het zien van mensen hetzelfde is als het zien van Zielen. Wat denk je dat je gaat zien schaduwen, geesten? Zielen hadden ooit lichamen en jullie zien lichamen. Ik begrijp niet waarom er zoveel twijfel is; ik begrijp niet waarom het zo moeilijk is te begrijpen dat elk lichaam de kleding van een ziel is. Is het moeilijk dit te begrijpen? Ik denk het niet.
Het is zeer interessant dat we aan het eind van de Derde Tour nog steeds met dit soort vragen zitten. Ah, maar ik ben er al achter waarom. Want het is Saint Germain die zegt dat wie geen ziel heeft gezien, de Tour zal moeten overdoen. Oeps! “Oh nee, ik ga het niet herhalen. Dan moet ik weten of ik echt een ziel zag. En wat heb je gezien? Vogeltjes die van tak naar tak huppelen, vogels die in de lucht vliegen, of je zag acties, mensen, momenten. En jij komt vragen hoe het is om een ziel te zien?
Het is echt niet makkelijk om jullie hoofden te begrijpen. Alles ging heel goed, iedereen begreep theoretisch alles. Een simpele zin veroorzaakt zo’n opschudding, waarom? Als je elke dag te horen kreeg dat als je niets zag, je het de volgende keer moest zien. Dus nu, op de laatste dag, word je wanhopig? Het is interessant. Zeer interessant.
Broeders, elk pad dat wij voorstellen is een voorstel, het is geen oplegging. U bent tot niets verplicht. Je doet het als je hart het begeert. Word geen robotachtige marionetten die alles doen wat we vragen. Je moet in je hart voelen of je het wilt doen of niet. Het is niet de wanhoop om alles te doen wat voorbij komt dat je in de vijfde dimensie zal brengen. Wat je daar zal brengen is het leren, de dagelijkse handelingen, de gevoelens die je zal uitstralen. Het aantal cursussen dat je volgt of reizen of meditaties die je doet zullen je ascensiepad niet beïnvloeden als een gewicht. “Ah, als je dit hier gedaan hebt, dan krijg je nog een punt. Nee.
Elk van deze processen is slechts een hulp, een manier om beter te begrijpen, een reiniging; niet een verandering van gewoonte. Ziet u, wij reinigen uw zielen, ja dat doen wij, maar als dit alles niet vanuit het hart gebeurt, zal het van geen nut zijn. Dus waarom zoveel twijfels, waarom zoveel zinloze vragen? De tijd is nu gekomen om te geloven, bovenal, geloof in jezelf, in wat je hart uitstraalt, niet in wat wij zeggen of niet zeggen.
Ik wil geen marionetten, ik wil denkende geesten betrokken bij alles wat er gedaan wordt; geen robots, geen marionetten die niet nadenken en als je ergens bang van wordt stoppen om na te denken. Ja, ik begrijp echt niet waarom zoveel twijfel, waarom zoveel onzekerheid. We zullen de reis volgende week voortzetten. Zoals sommige meesters al hebben gezegd, we zullen de top bereiken. Het zal een reis zijn, een etappe, heel anders, heel anders, en ik hoop van harte dat u dit begrijpt voordat hij begint.
Het is niet in het midden of aan het einde om vol twijfels te komen. Stop met luisteren naar wat er gezegd wordt. Stop met vragen over wat al gezegd is. Begrijp het volgende: Je hoeft niet afhankelijk te zijn van iemand anders om de informatie te krijgen. Het is er, nu als je te lui bent om het te zoeken, om het te lezen, en je denkt dat het gemakkelijker is om het te vragen, dan zal ik je een vraag stellen: Morgen, verondersteld, op een willekeurige dag, zal ik hier komen en zeggen: Morgen zul je naar de Vijfde Dimensie gaan. Ik kan me de hoeveelheid vragen niet eens voorstellen, zoals, wanneer, op welke manier, met wie, die je zult aankomen, en waarom? Omdat je niet vertrouwt. U wilt dat alles schriftelijk wordt uitgelegd, bij voorkeur met iemand die herhaalt wat er staat, zodat u het goed begrijpt.
Of je leert te vertrouwen, leert te wachten, of de wandeling wordt echt belemmerd omdat je op dezelfde plaats blijft schaatsen. Elke wandeling, en ik ga het pad van opstijging behandelen; elke wandeling is een eenzame wandeling waar je heel goed moet luisteren. Begrijp je het dan niet? Luister nog eens. Begrijp je het nog steeds niet? Bel ons. Vraag om onze hulp en wij zullen u helpen het te begrijpen. Wees niet afhankelijk van de ander om je beslissingen te nemen.
Wees niet afhankelijk van anderen voor uw begrip. De ander heeft net zoveel twijfels als jij. Heeft hij het goed begrepen, heeft hij naar ons gekeken voor het antwoord of geeft hij u een antwoord uit zijn hoofd? Ik hoop van harte dat u dit zult leren. De collega weet en begrijpt het vanuit zijn standpunt, jij moet het begrijpen vanuit jouw standpunt. Jullie zijn niet hetzelfde. Ieder mens/ziel is uniek, met zijn eigen gewoonten, inzichten, wijsheden, enz. Niemand is hetzelfde als iemand anders. Waarom moet het antwoord dan van de ander komen?
Dit punt leer je niet. Ah ja, maar er zal die groep zijn die eenstemmig zal antwoorden: “Ik kan naar niets luisteren; ik kan niets begrijpen; ik kan het antwoord niet van u krijgen. Heel goed. U hebt al meerdere malen verordend dat u dat niet kunt, dus weet u wanneer u dat wel kunt? Nooit. De verbinding met ons is ook een reis, waarbij elke keer dat u ons belt, u ons een vraag stelt, een stukje van de verbinding wordt gecreëerd. En nog een vraag, die verbinding is nog wat uitgebreid. Tot de dag komt dat die verbinding gebeurt en je je antwoord hebt.
Denk er eens over na. Denk er veel over na. Ik heb het hier al vaak gezegd en ik zeg het nog eens: de antwoorden moeten uit jullie harten komen, uit jullie meesters, uit jullie hogere zelf, niet uit de ander. Waarom is het zo moeilijk voor jou om dit te begrijpen? Dus, laten we de reis voortzetten. Volgende week hebben we weer een etappe. Het zal een zeer interessante etappe worden. En ik hoop met zekerheid dat ieder van u zijn “mea culpa” al heeft gedaan door in uzelf te kijken en te zien wat u niet begrijpt; en als u het niet begrijpt, uw antwoord te zoeken in wat er al gezegd is. Zoek niet naar de andere. De antwoorden zijn daar, niet in de geest van de ander. Ik hoop dat u zich hiervan bewust wordt.
