Geliefden! IK BEN DE AARTSENGEL MICHAËL!

Mijn aanwezigheid hier vandaag is om een beetje te spreken over het moment dat volgende maand komt op onze Nieuwe Bijeenkomst.

Op dit moment zie ik vele harten verstrakken en ik kan zelfs zeggen, vele harten boos omdat ze er niet bij zullen zijn. Ik stel jullie een vraag: Zijn alle dingen in jullie wereld onbeperkt? Is alles naar wens? Van wat ik al kan vertellen, is het niet zo, alles heeft een grens. Waarom dan zoveel woede, waarom zoveel tegendraadsheid tegen degenen die alles organiseren?

Ik vraag u, het is heel gemakkelijk om van buitenaf degenen die hun best doen te bekritiseren, te veroordelen en te beoordelen. Het probleem is dat het voor u nooit genoeg is, u denkt altijd dat het beter had gekund. Maar voor wat, voor wie? Voor uw eigen bestwil, zodat u kon doen wat u wilt.

Ja, mijn broeders en zusters, ik blijf het herhalen: velen van jullie houden zichzelf voor de gek, denken, schreeuwen en ik zou zelfs zeggen pronken, door te zeggen dat jullie klaar zijn voor de Vijfde Dimensie. Jullie zijn klaar met jullie mond aan de buitenkant, want in jullie hart leven de meesten van jullie nog steeds in de derde dimensie en laten jullie het ego de baas blijven.

Het is interessant hoe jullie staan tegenover tegenslagen, jullie klagen nog steeds, jullie worden boos, jullie stralen tegengestelde energie uit naar degenen aan de andere kant… “Maar dit is juist. Ik ben nog steeds op het pad naar de Vijfde Dimensie!” Klopt dat? Mijn broeders, we hebben hier gezegd en ik herhaal het vele malen: Niets wat we doen is zinloos, alles heeft een betekenis, alles heeft een reden.

Op onze laatste bijeenkomst waren velen van jullie boos omdat jullie niet volledig deelnamen. En ik heb hen toen uitgelegd dat het zo bedoeld was en zo zal blijven. Niet alles kan open zijn, niet alles kan verspreid worden, niet alles wat we doen kan op jullie internet gezet worden. Dus dit blijft zo, je doet mee tot een bepaald moment, daarna niet meer.

Ah, ja, ik zie hier al harten springen, geesten draaien… “Alweer. Ik doe niet mee!” Dus laat me hier één ding duidelijk maken: als je openhartig bent, blij, verheven, ongeacht wat er aan de andere kant gebeurt, doe je mee. En een ander belangrijk punt: op het moment van een bijeenkomst, met een groot aantal mensen, ontstaat er een egregoor, een egregoor van Licht. Dus wie vanuit het hart aan deze egregore deelneemt, blijft erin tot het einde, ongeacht of hij fysiek ziet of hoort of deelneemt; hij blijft erin tot het einde omdat hij het recht van binnenkomst heeft gekregen.

Leer dus dat we niet zo slecht zijn als jij het stelt. Zij die een verlicht en open hart hebben, zullen tot het einde bij ons zijn. Wat nu belangrijk is, is dat het hart open blijft. Het is niet op het moment dat het wordt afgesneden dat de woede binnenkomt, want op dat moment zul je uit de egregor worden verdreven omdat je niet langer vibreert waar het om vraagt, namelijk Liefde en Licht.

Nee, ik vraag hier niet dat je gedurende de tijd dat wij uit de toon vallen voor degenen die uit de toon vallen, op je knieën blijft zitten in het koren, biddend, boete doend, dat vraag ik niet. U kunt thuis zijn, met uw gezin zitten, maar met een zuiver en vreugdevol hart, in het besef dat er ver weg iets belangrijks gebeurt voor de mensheid, en dat u, juist omdat uw hart verheven en blij is, daaraan deelneemt.

Ah, maar wilt u zich afzonderen en op een meer afgezonderde manier blijven deelnemen? Perfect. Dan zal het van ieders hart afhangen om met een blij, vreugdevol hart te blijven deelnemen, of om je af te zonderen en in die afstemming verder te gaan, of gewoon alles op te geven en te gaan praten, klagen, en dan ben je uit het hele proces.

Wij zijn niet zo oneerlijk als je zegt: “Ah, maar dit is de vorige keer niet gezegd. Het is, omdat ik graag dingen beetje bij beetje onthul. Dus wie in uw huis is, creëer een aangename omgeving van Licht en blijf erin tot het einde en zeker, u zult binnen de egregorie zijn, op een andere manier deelnemen, maar u zult uw energie toevoegen aan het hele proces.

Het is ook interessant om te zeggen, aangezien velen klagen over het feit dat zij nieuwe kleding moeten maken, zou ik dit willen zeggen: Je gaat naar een willekeurig evenement in je wereld, dat een datum heeft, een volgorde en daar ga je met een kostuum van een vorig evenement. Hoe ga je je voelen tegenover de anderen? Ah, veel mensen antwoorden me hier: “Oh, voor mij kan het me niet eens schelen”. Het is makkelijk om het nu te zeggen, maar als je daar aankomt en iedereen naar je ziet kijken, omdat je besloten hebt om anders te zijn, omdat je besloten hebt om je niet aan de regels te houden, dan zal dat je zeker goed doen. Veel mensen fluisteren, veel mensen praten. Ah, maar je voelt er niets van, je ego is zo verdord dat het je niet deert. Ik zal betalen om dit moment te zien, zoals je zegt.

Dan zijn er anderen die zeggen: “Ach, maar ik kan het niet betalen”. Deze retoriek is op dit moment al een beetje achterhaald aan het worden. Want op dit moment, als je weet hoe je moet verlangen, als je weet hoe je moet willen, zal alles naar je toe komen. Maar als je deze retoriek blijft gebruiken: “Oh, ik heb geen manier; ah, omdat dit; ah, omdat dat”, dan zullen de dingen niet gebeuren.

De arme spelen is op dit moment niet meer in de mode. Ik zou zeggen dat dit een moment is van verheffing, van superioriteit, niet van minderwaardigheidsgevoel. Alles is mogelijk zolang het uit het hart komt, het universum heeft zijn kranen open staan, je moet alleen weten hoe je het moet vragen. En hoe vraag je dat? Met vreugde, met het hart, met de zekerheid dat je zult slagen. Dus laten we stoppen met deze retoriek van slechte dingen? Laten we stoppen met deze retoriek dat: “Ik heb het niet. Ik kan het niet. Ik kan het niet”; dat is achterhaald, het past niet meer op dit moment.

“Ik kan. Ik kan het. Ik zal het hebben.” Veel beter, niet? Dus gaf ik wat uitleg over onze volgende ontmoeting.

Nu zeg ik altijd: Niets is verplicht. Iedereen maakt zijn eigen keuzes. Iedereen maakt zijn eigen beslissingen. Dus oké, iedereen maakt zijn eigen beslissingen.

Ik hoop dat ik heel duidelijk ben geweest over onze bijeenkomst. En ik hoop dat je leert je frequenties, je vibraties te veranderen met betrekking tot alles wat er gebeurt. Je zet altijd de negatieve kant voorop, het is indrukwekkend. De “Ik kan het niet. Ik weet het niet. Ik kan het niet” komt altijd eerst, waarom? Waarom moet je altijd afhankelijk zijn van anderen?

Oh nee nee nee, ik heb het niet fout, de ander heeft het altijd fout, waarom? Waarom deed hij/zij het niet zoals je wilde, waarom deed hij/zij het niet zoals je verwachtte? Ego, ego, ego, ego. Alles moet uitkomen, alles moet zijn zoals jij het wilt, waarom? Waarom is het makkelijker? Waarom wil je geen werk hebben? Oh nee, “Omdat ik het niet kan”, altijd!

Dus, ik zal je iets vertellen: zolang je afhankelijk bent van anderen om je uitdagingen, je obstakels op te lossen, eh? wordt de reis belemmerd. Want de tijd is om te overwinnen, de tijd is voor uitdagingen en het zijn de kleine uitdagingen die je laten zien hoe onvoorbereid je bent, maar je ziet het niet zo: “Het is niet mijn uitdaging, het is de fout van iemand anders”! Zolang je het zo ziet, zal de reis belemmerd blijven worden.

Er zijn problemen en er zijn problemen. Er zijn echte problemen, die waarbij je al het mogelijke doet. Luister naar wat ik net zei: je doet al het mogelijke. Dan bereik je een punt waar er effectief een probleem is. Het is perfect om de ander om hulp te vragen. Maar niet proberen, of proberen en denken dat het niet zal lukken en om hulp vragen, ha, ha, dat is verkeerd, de weg is al beschadigd.

Het is interessant en ik eindig dit bericht met dit voor u om over na te denken: waartoe bent u in staat? Dan zult u mij antwoorden: “Oh, alles”. Dus waarom doe je het niet? Waarom doe je het dan niet, waarom probeer je het niet? Omdat je niet uit de “Ik kan het niet, ik weet het niet” retoriek komt. Elk obstakel is een uitdaging om te overwinnen, geef de ander niet de schuld van wat jij niet kunt. De ander heeft niets gecreëerd met jou in gedachten, jij bent niet het centrum van de wereld.

Dus als jij het niet kunt, is dat jouw uitdaging, niet de zijne. Begrijp dit. Dus hier is een vraag voor jou om over na te denken: stop jij je leven omdat je denkt dat je het niet kunt? Denk erover na.

Vertaald door: Ilma Nomden