Geliefden! IK BEN DE AARTSENGEL MICHAËL!

Ik ben hier vandaag om formeel de terugkeer van onze boodschappen naar jullie in te leiden. Het is interessant om te observeren hoe jullie elk moment leven. Veel mensen denken alleen aan zichzelf, aan wat ze niet meer hebben, ze kunnen de andere kant niet zien, ze kunnen niet dankbaar zijn voor wat ze al hebben, ze denken alleen aan wat op dat moment goed voor hen is. Maar ik ga hier niet beginnen met te proberen bij ieder van jullie gevoelens van lage vibratie naar boven te brengen. Ik wil het alleen over één punt hebben.

Je bent al een tijdje voorbereid, je weet veel, je hebt ons veel horen zeggen, je hebt veel geleerd. Maar veel dingen kun je nog steeds niet scheiden. Ik zeg dit: Alles in jullie wereld is het resultaat van wat jullie denken en uitstralen. Deze wereld die er is, waarin jullie leven, is niet geschapen door God de Vader/Moeder, in de zin van alle disharmonie die op jullie planeet bestaat, het is allemaal door jullie geschapen in de loop van eonen van tijd. Dit is dus het belangrijkste punt dat ik nu wil benadrukken: Wat je uitstraalt.

Ik geef graag voorbeelden, om beelden samen te brengen, want jullie passen je heel goed aan als we beelden samenbrengen. Stel je dus voor dat je in een grote groep loopt; de grootte van de groep doet er niet echt toe, maar het is duidelijk dat hoe groter de groep, hoe groter de invloed, hoe groter de uitgestraalde energie.

Dus je loopt over een hele grote vlakte, waar je voor je alleen de horizon ziet, meer niet. Dan zijn er mensen die, als ze de horizon zien, alleen maar denken: “We lopen naar het onbekende, maar ik vertrouw erop dat dit het juiste pad is en dat wat er ook gebeurt, het zal zijn voor mijn leren en mijn evolutie.” En sommige mensen om deze burger heen die op deze manier denken, stralen dezelfde energie uit, zijn het met hem eens.

Een andere groep kijkt naar de horizon en denkt: “Nee, we stevenen af op een klif, we zullen geen uitweg hebben, we zullen allemaal sterven omdat we nergens heen kunnen. We moeten een schuilplaats vinden, maar er is een klif voor ons.” En velen beginnen het gevoel van angst en wanhoop van die burger te delen.

En dan is er een andere groep, die naar die horizonlijn kijkt en niet weet wat ze moet denken. Er was de eerste groep en die was het ermee eens, er was de tweede groep en die was het er ook mee eens. Dus het is een groep die, zoals je zegt, op het hek staat, ze weten niet wat ze moeten denken. Het is die groep die meegaat met de meningen van anderen, die niet veel eigen wil heeft, die niet veel definitie heeft in wat ze denkt; die meegaat met wie het eerst komt en een suggestie doet; die meegaat.

Er zijn dus drie grote groepen die op de horizon afkomen. Dan stel ik de vraag: Wie heeft er gelijk? De groep die denkt dat ze er wel zullen komen en dat wat ze ook moeten doorstaan goed zal zijn voor hun evolutie, voor hun leerproces, en ze beginnen dit uit te stralen met zoveel kracht, zoveel geloof, dat ze zelfs kunnen zien dat het geen klif is, het is maar een kleine stijging en dat ze verderop een duidelijk pad zullen hebben om te volgen.

Degenen die denken dat het een klif is, zien geen andere uitweg, ze denken dat ze uitgeput en moe de rand zullen bereiken en gewoon zullen sterven van honger en dorst omdat er niets te doen zal zijn. En zij stralen dit ook uit met grote kracht, met groot geloof, dat er geen uitweg is, dat er geen weg vooruit is. En die derde groep stopt gewoon omdat ze niet weten waar ze heen moeten. Soms denken ze dat er een pad zal zijn, soms denken ze dat het echt een klif zal zijn en dat ze zullen sterven van honger en dorst.

Dus vraag ik jullie: Hoe pas je dit in jouw wereld in? En ik antwoord zelf: Die eerste groep is de groep die, wat er ook komt, wat er ook verschijnt, wat er ook gezegd wordt, erop vertrouwt, vertrouwen heeft, dat zelfs als er een klif voor hen ligt, ze een hoek van de berg zullen vinden om naar beneden te gaan. Omdat ze geloven en vertrouwen dat het niet het einde zal zijn, maar gewoon een groot obstakel om te overwinnen, mogelijk of niet. Wat er ook komt, geloven ze, ze geven zich gewoon over aan de stroom, met geloof, met kracht, met vertrouwen. Wat ze ook gevraagd wordt te doen, wat ze ook te eten krijgen, wat ze ook te drinken krijgen, ze vertrouwen erop. Ze weten dat dat eten, dat drinken, zelfs vergiftigd kan zijn, maar ze vertrouwen zoveel op hun pad, zoveel op de Lichtwezens om hen heen, dat ze al het slechte dat in datgene wat ze te eten en te drinken krijgen gestopt is, zullen elimineren.

En ze zijn er zeker van dat ze het einde van de reis zullen bereiken met veel geloof, met veel Licht. En ze lopen door, want op deze lange weg moeten ze eten en drinken. En wat ze ook te eten en te drinken krijgen, ze vertrouwen, ze geloven en ze weten dat ze moeten eten en drinken om in leven te blijven, om actief te blijven, om te blijven lopen, want de weg is nog heel lang, de horizonlijn is nog heel ver weg. Je kunt dat eten en drinken niet ontzeggen, ook al zijn ze zogenaamd vergiftigd. Maar ze vertrouwen, ze hebben vertrouwen, dus eten en drinken ze. Sommigen worden zelfs een beetje ziek, maar ze blijven geloven. En ze staan op en gaan door, omdat ze vertrouwen hebben.

En welk obstakel hen ook in de weg wordt gelegd, ze vertrouwen erop. En als dat drankje, dat vergiftigde voedsel, hem zoveel schade heeft berokkend dat hij is vergaan, dan weten ze zeker dat het de beslissing van zijn eigen ziel was om dat op dat moment te doen. Het was niet het eten, het was niet de drank, het eten en drinken waren slechts de middelen waarmee hun ziel ervoor koos om te vertrekken. En ze gaan verder, volgepropt met veel vocht in hun lichaam en gaan verder, met veel geloof en veel Licht.

En hier komt de tweede groep: de groep die nergens op vertrouwt. Ze kijken naar dat water, ze kijken naar dat voedsel en ze eten niet, omdat ze bang zijn om dood te gaan, ze zijn bang om vergiftigd te worden. Dus eten ze liever niet, drinken ze liever geen water en sterven ze van de honger, omdat ze de horizon niet zullen bereiken. “En aangezien die horizonlijn een klif is, waarom zou ik moe worden en daarheen gaan, ik zal hier sterven”. En ze eten en drinken niet. En ze sterven werkelijk door gebrek aan water en voedsel, omdat ze niets vertrouwen, ze zien alleen de negatieve kant van alles. Dat water zou voedsel kunnen zijn voor dat moment, bescherming voor dat moment. Maar ze geloven nergens in, ze geloven alleen in wat een half dozijn mensen zeggen, ze geloven niet in de Lichtwezens, ze geloven nergens in. Dus eten of drinken ze niet en vervolgen hun reis.

En weet je waar ze terechtkomen? Nergens, want ze houden het niet lang vol zonder dat water en zonder dat voedsel. Want ze zeiden dat het eten vergiftigd was, ze zeiden dat de drank vergiftigd was, ze geloofden het. Dus ik kan je vertellen dat zelfs als de drank en het voedsel niet vergiftigd waren, ze zouden sterven aan het gif van hun eigen geloof, hun eigen manier van denken, want dat is wat ze geloven. “Als ik drink, als ik eet, dit drankje en dit voedsel, zal ik sterven.” Moge je wil geschieden, je hebt zojuist je toekomst uitgestraald.

Dat water, dat drankje, dat voedsel, kan niet vergiftigd zijn, kan je paspoort zijn om die horizonlijn te bereiken. Maar je gelooft nergens in, je hebt niemand om je heen, je accepteert niet dat iemand voor je zou kunnen zorgen. “Nee, dat niet. Ik geloof liever dat ze me proberen te vermoorden.” Prima, dat is jouw keuze. De derde groep, de ene helft eet en drinkt, de andere helft eet en drinkt niet, omdat ze zich afzijdig houden. Sommigen volgen de eerste groep en sommigen volgen de tweede groep.

Wat gebeurde er na verloop van tijd met de drie groepen? De eerste, sommige mensen haalden het niet, waarom? Omdat het in de aard van hun ziel lag om niet aan te komen, en toen besloot hun ziel te vertrekken, ze was al erg moe en besloot te vertrekken. In de tweede groep kwam niemand aan. Waarom kwam er niemand? Omdat niemand vertrouwde, niemand geloofde, niemand zichzelf beschermde, niemand hun lichaam voedde, niemand hen gaf wat ze nodig hadden, omdat ze geloofden dat ze gingen sterven; ze maakten een keuze, ze stierven echt. En de derde groep, de groep die op de eerste volgde, gaat naar het front. En wat het belangrijkste is, toen ze de rand van de horizon bereikten, was het geen klif, het was gewoon een kleine afdaling.

Dus ik wil dat je nadenkt over dit verhaal dat ik heb gecreëerd. Je bent en je ontvangt wat je uitstraalt. Je kunt vergif eten, maar als je gelooft dat er een Wezen van Licht om je heen is, nee, meerdere; en dat diezelfde wezens aandacht hebben voor je reis, en voordat je dat vergif eet, hebben ze alles al verwijderd, alles wat dat vergif je kwaad zou kunnen doen, dan kun je alles eten en drinken. Omdat je vertrouwt, omdat je gelooft.

Nu straal je angst uit. Je sluit je aan bij een minderheid, die zich eigenlijk afvraagt waar ze op uit zijn door angst in te planten, lijden in te planten, twijfel in te planten. En waar leidt dit allemaal toe? Angst, twijfel, waar leidt het toe? Ik denk dat dit al genoeg is uitgelegd. Hoe meer twijfel, hoe meer angst je uitstraalt, hoe minder Licht je hebt, want angst en twijfel gaan niet samen met Licht. Ik heb het hier al genoeg gezegd: Of je vertrouwt of je vertrouwt niet. Er bestaat niet zoiets als half vertrouwen: “Oh, ik ben bang, maar ik moet die kant op.” En je gaat het pad met angst op. Wat trek je aan op dit pad? Ten eerste is je hart al boos, omdat je gedwongen werd die weg te gaan en je gelooft dat op die weg alles wat slecht is met je zal gebeuren. Ik kan je dus alleen maar zeggen dat je dit uitstraalt en dat je terugkrijgt wat je uitstraalt.

Dus ik wil gewoon dat je alles wat ik heb gezegd in elk deel van je leven stopt, in alles wat je voelt gedurende de dag. Niet alleen op één onderwerp, niet alleen op één focus. Waar je je aandacht op richt, daar richt je je op en dan telt wat je uitstraalt. Als je vertrouwen uitstraalt in je reis, prima, ga je gang, gelovig, op je eigen manier. “Ah, maar de andere persoon volgt zijn pad op een andere manier.” Ben jij de ander, ben jij een marionet die moet doen wat de ander doet?

Dus neem ieder je eigen weg, maak ieder je eigen keuze, maar probeer anderen niet hetzelfde pad op te duwen. Ieder van jullie neemt zijn eigen beslissing, zijn eigen weg en blijft bij zichzelf, want als je twijfel zaait, angst zaait, gebrek aan vertrouwen zaait, kom je even later klagen dat er niets gebeurt. Dus vraag ik jullie: Waarom heb je zoveel twijfel? Waarom is er zoveel angst? Waarom is er zoveel discussie over kwesties? Wat is het doel? Ik antwoord: Om je uit je focus te halen; om je uit de focus te halen die één is: de verheffing van het Licht in jou.

Nu, de verheffing van het Licht gaat niet samen met twijfel, het gaat niet samen met een gebrek aan geloof, het gaat niet samen met een gebrek aan vertrouwen; ze zijn onverenigbaar. Dus wie denkt iets te prediken waarvan hij denkt dat het goed is voor hemzelf en voor iedereen, predikt wat, het Licht? Of prediken ze meer twijfel, meer gebrek aan vertrouwen, meer angst in de mensen om hen heen? En dan herinner ik je er weer aan dat je de andere kant helpt. En dan leg je uit waarom er niets gebeurt? Waarom gebeurt er niets?

Omdat je je vibratie niet hoog kunt houden. Je koestert twijfel, je koestert angst, je koestert een gebrek aan vertrouwen en geloof in de Lichtwezens om je heen. We slapen hier niet, noch liggen we in een hangmat weg te dommelen, we werken hard om alles wat er is te vernietigen. Maar je gelooft het niet en je blijft twijfel vibreren, een gebrek aan vertrouwen vibreren en dit alles naar het Geheel vibreren.

Gefeliciteerd, gefeliciteerd, want je zorgt ervoor dat de andere kant over de vloer rolt van het lachen. Want dat is wat zij willen, dat is wat zij naar buiten brengen, dat is wat de media naar buiten brengen, en jullie vallen om als eenden en doen precies wat zij willen. Ik sluit af met één ding: het is ieders beslissing. Vertrouw degenen die dat willen. Degenen die dat niet willen, kunnen dat niet. Houd nu je mening voor jezelf. Je hoeft je mening niet te verspreiden, hou het voor jezelf, neem je eigen beslissing, gooi je zogenaamde beslissing niet naar de ander. Want je hebt de steun van de ander nodig om effectief te kunnen zeggen: “Zie je wel, hij gaat het ook niet doen, dus ik ga het ook niet doen!”. Marionet; je moet doen wat de ander doet, niet wat je geweten je ingeeft.

Het maakt dus niet uit wat je besluit is, het is aan jou, maak het voor jezelf, niet voor de ander, niet voor het milieu. Iedereen maakt zijn eigen keuze, iedereen oefent zijn eigen vrije wil uit. Nu, oefen het alleen uit, beïnvloed niet die derde groep die niet weet wat te doen. Want er is altijd wel iemand die twijfelt en wacht op de mening van de ander om zijn eigen mening te vormen. En je voegt die derde groep alleen maar toe. Bovendien bevestig en benadruk je die tweede groep: niets vertrouwen, aan alles twijfelen, vragen stellen.

Dus je maakt een keuze. Tril het, blijf het trillen. Begrijp het volgende: Wij zijn niet degenen die gaan ascenderen. Jullie willen opstijgen. Dus wie in die eerste groep zit, alles vertrouwt, wat er ook komt, vertrouwt, ik garandeer je dat ze zullen vertrekken. Want er komt een moment dat ze niet langer de frequentie zullen hebben om hier in de Derde te blijven. Degenen onder jullie die daar nu vechten, ruziën over of ze naar rechts of naar links moeten gaan, jullie zullen daar blijven omdat er twijfel heerst in jullie harten. En waar twijfel is, is geen vertrouwen, geen geloof; waar twijfel is, is geen Licht, er is alles behalve Licht.

Dus deze boodschap is voor ieder van jullie om jezelf te analyseren. Geef geen commentaar op de andere persoon. Het is niet om te zeggen: “Oh, wat vond je van wat hij zei?” Iedereen zal zijn eigen begrip hebben, en ik zal je iets anders vertellen: velen zullen boos zijn over wat ik hier gezegd heb. Goed, iedereen zal uitstralen wat hij wil, er is geen probleem. Je hebt het recht om te denken en te handelen. Neem je eigen beslissingen. Neem ze niet als groep. Stop met handelen naar andermans mening, het moet jouw mening zijn. Ben je niet sterk genoeg om vragen te stellen? Wees dan sterk en dapper genoeg om bij je mening te blijven, ongeacht de groep. Dat is het. Jij hebt je besluit genomen, het is niet de groep die je zal dwingen om je aan je besluit te houden of het te veranderen. Begrijp dat. Het is ieders beslissing.

Als jullie als kuddes willen volgen, prima. Kom ons dan niet vragen waarom er niets gebeurt? Omdat de kritische massa die het Licht op deze planeet zou moeten brengen, meer bezig is met discussiëren over of ze aardbeien of bananen moeten eten. In plaats van simpelweg na te denken over zichzelf voeden. Denk hier lang en hard over na. Jullie gaan een gevaarlijke kant op voor jezelf. Hoe lang moeten we nog volhouden dat lopen eenzaam is? Het is niet volgens het idee, de wil of de mening van de ander. Tot wanneer? Tot wanneer ben je niet in staat om je eigen beslissingen te nemen? Je moet altijd als een kudde lopen. Waarom is dat? Ik antwoord: omdat je niemand vertrouwt. En het is te rechtvaardigen dat de ander hetzelfde denkt als jij. “Oh, ik deed het omdat hij het deed!” Je hebt geen schuld, je deed het omdat hij het deed. Omdat je niet dapper genoeg bent om je eigen mening te vormen, wil je het samen met anderen doen, zodat je geen schuld hebt; je ging met hen mee.

Denk er eens over na. Wat trek je aan in je reis? Je speelt hun spel mee. Denk er eens over na. Als je een beslissing wilt nemen, neem die dan in je eentje en daarmee is de kous af. Niemand heeft er iets mee te maken. Niemand heeft er iets mee te maken. Blijf je beslissing niet rondbazuinen zodat je de steun van de ander hebt, zodat je je niet alleen voelt. En ieder van jullie maakt zijn eigen keuze. Luister heel goed en neem een beslissing. En ik benadruk: wie twijfelt, wie niet vertrouwt, wie vragen stelt, dooft het Licht in zijn hart.