Aan alle broeders en zusters van deze prachtige blauwe planeet! IK BEN URIEL!

Ik kom jullie hoop, evenwicht en de zekerheid van een betere toekomst brengen. Gelijkheid zal heersen op deze planeet. Er zal geen honger meer zijn, geen ellende, geen pijn, geen inferieur en superieur, iedereen zal gelijk zijn, iedereen zal recht hebben op alles, iedereen zal toegang hebben tot alles.

Ieder van jullie moet de ander in zichzelf zien, niet als iemand die zich toe-eigent wat van jou is, niet als iemand die van jou neemt voor zichzelf, niet als iemand die jou belet iets te hebben. Iedereen die voor je staat is een kind van God de Vader/Moeder, net als jij. Het is niet aan ieder van jullie om te oordelen over wat de ander verdient of niet verdient, want op dit moment zet je jezelf op een voetstuk, intuïtief denkend dat je alles verdient, zonder je te bekommeren om alles wat op je zielenreis is, en de ander verdient niets, in jouw ogen.

Jullie planeet zal veranderen; het zal veranderen in concept, in vorm, in de manier waarop ieder van jullie toegang heeft tot dingen. Natuurlijk verwachten en weten we dat het geen gemakkelijke en soepele overgang zal zijn. Onevenwichtigheid zal voor een lange tijd heersen, omdat degenen die nooit toegang tot iets hebben gehad, verdwaald zullen raken te midden van zoveel overvloed, ze zullen niet weten hoe ze zichzelf onder controle moeten houden, ze zullen niet weten hoe ze als opgeleide wezens moeten leven, zoals jullie zeggen. Dit zal veel disharmonie brengen, veel woede, veel onenigheid.

Dus zeg ik tegen ieder van jullie: Je bent in een woestijn, stervend van dorst en honger. En plotseling zie je een grote oase voor je, met veel fruit, veel water. Wat zou je doen? Zou je extreem beleefd zijn en het water rustig aannemen, slechts één stuk fruit nemen, omdat je extreem beleefd bent; of zou je je lichaam er ziek van laten worden? Je moet veel gezond verstand hebben zodat er geen oordeel is. Ze zullen lang smullen, tot dat eerste moment voorbij is en ze verzadigd zijn. En er weer evenwicht heerst in hun lichaam, in hun leven. Dus wie ben jij om hen te vertellen dat ze zich moeten inhouden, dat ze de zogenaamde manieren moeten hebben die jou zo dierbaar zijn?

Dus laten we naar de andere kant gaan. Degenen die deze planeet altijd hebben bestuurd, alleen hun zakken vulden, steeds meer rijkdom vergaarden ten koste van de honger en ellende van de planeet, zullen alles verliezen. Niet alleen omdat ze zijn wie ze zijn, maar omdat ze dezelfde beweging als hun voorouders blijven voortzetten, zonder een komma te veranderen. Hoe zullen ze dit alles accepteren? Gemakkelijk, gedwee, zonder klagen? Wie zal er wanhopiger zijn, zij die altijd in arrogantie en trots hebben geleefd of zij die nooit iets hebben gehad en het nu plotseling vinden? Wie zal er onevenwichtiger zijn?

Als we in groepen zouden kunnen verdelen, zou ik zeggen dat er maar twee zijn: degenen die nooit iets hebben gehad staan aan het uiterste uiteinde van het ene spectrum, degenen die altijd alles hebben gehad staan aan het uiterste uiteinde van het andere spectrum. En degenen die dichter bij het midden staan zijn degenen die nooit om hebben gaven, ze gaven alleen om leven, om anderen helpen; materiële goederen waren nooit een zorg voor deze mensen.

Er zijn dus geen drie groepen, er zijn er maar twee, en naarmate deze groepen dichter bij het centrum komen, ontstaat er een evenwicht. Hoe verder weg van het centrum, hoe groter de onbalans. In welke groep zit jij? Je denkt dat je alles verdient wat je tot nu toe hebt opgebouwd, en daar ben ik het mee eens, als het met zweet, zwoegen en liefde is opgebouwd, dan heb je het verdiend. Wat gebeurt er nu met alles wat op onwettige manieren is bereikt? Er zal geen oordeel van onze kant zijn, we zullen niet bepalen aan welke kant jullie staan, noch zullen we ieder van jullie aan de ene of de andere kant plaatsen. Jullie staan op het productpunt van jullie reis. Dat is alles.

Dan zullen degenen die het verdienen steeds dichter bij het midden komen, bij het evenwichtspunt, niet geven om materiële goederen. Er is iets dat jullie nog niet begrepen hebben, niets behoort toe aan iemand, dit is een concept dat werd meegebracht door de heersers van jullie planeet: bezit, eigendom. Neemt iemand nu iets mee wanneer hij zijn fysieke kleding verliest? Dan is niets van jou; als dat zo was, zou je het meenemen, het is bezit. Je ziel neemt alleen mee wat ze geleefd heeft, wat ze veroorzaakt heeft, wat ze ontvangen heeft. Wat materie is, blijft. Het blijft voor de nakomelingen, het blijft voor de anderen. En met dit argument voelden de machtigen zich gerechtigd om de hele planeet te overheersen, ongeacht of er aan de andere kant iemand verhongerde.

Beoordeel niet iedereen op hetzelfde gewicht. Als je geboren wordt in een vijandige omgeving, waar geen werk is, waar niets te eten is, is de persoon die daar leeft dan ergens schuldig aan? Of is het een les voor je eigen ziel om dat allemaal mee te maken? En als gevolg daarvan is het een les in solidariteit met andere broeders en zusters. Het grote doel zou moeten zijn om iedereen op hetzelfde niveau te plaatsen. Als iemand honger heeft, maakt het niet uit waarom hij honger heeft, dan zal ik hem iets te eten geven.

Het maakt niet uit of hij arm is geworden omdat hij alles is kwijtgeraakt door een slecht geplande actie, het maakt niet uit, het was onderdeel van zijn reis om zover te komen. En daarom veroordeel je hem en help je hem niet? “Nee, hij moet leren!” Dus honger lijden is iets dat geleerd moet worden? God de Vader/Moeder heeft mensen niet geschapen om honger te lijden. Natuurlijk leidt de reis van sommige mensen hiertoe, maar het is aan de rest van ons om onze broeders en zusters iets te eten te geven. Of ze dankbaar zijn of niet, is niet aan jou om te beoordelen. Het is gewoon een kwestie van solidariteit tonen. Dat is alles.

Er is een zwak punt op jullie planeet: de energie van geld. En het is dit dat alle verandering teweeg zal brengen, het is dit dat de Nieuwe Wereld teweeg zal brengen, omdat alles gebaseerd is op deze energie die lange tijd misbruikt is. Maar binnenkort zal het allemaal voorbij zijn en zal er een nieuw financieel systeem komen om een einde te maken aan de ongelijkheden. Iedereen zal de verdienste van zijn reis ontvangen en iedereen zal het product van zijn reis verliezen. Er zullen geen conchavos zijn, geen deals, geen bedriegerij… het is voorbij. En het heeft geen zin om te proberen je te verbergen, het heeft geen zin om te proberen voorzichtig te zijn, want alles zal veranderen.

Ben je klaar voor deze verandering? Ben je klaar om te leven in een wereld waar gelijkheid zal heersen? Ben je klaar om te leven in een wereld waarin je op geen enkele manier superieur zult zijn aan iemand? Want iedereen zal recht hebben op alles. Ben je klaar om aan tafel te zitten met degene die je vandaag ongelijk noemt? Ben je er klaar voor? Zet je ego’s opzij en stop met je zorgen te maken over wat je zult verliezen, want dat galmt ook.

Welk gevoel wordt er in deze verandering gestopt? De vreugde van de wetenschap dat niemand anders op deze planeet honger zal lijden, of de zorg over wat er verloren zal gaan? En is er nog een ander punt, of de hebzucht over wat er gewonnen zal worden? Hoe plaats je jezelf in dit proces? Hoe begrijp je gelijkheid?

Iedereen zal het product hebben van zijn reis van de ziel, niet van dit leven, van de ziel. En het kan zeker verrassend zijn voor velen.