Lieve broeders en zusters van planeet Aarde! IK BEN GAIA!

Kijk naar een bloem in een pot. Het is niet zijn oorspronkelijke omgeving, maar hij past zich desalniettemin aan; hij wortelt in die grond en als hij goed verzorgd wordt, zal hij bloeien, groeien en zich vermenigvuldigen.

Hetzelfde geldt voor alles op aarde. Je plant hem en je oogst hem later. Maar je zou me kunnen vragen: “Maar soms sterft de plant. Ik plant hem en hij sterft.” Ja, ik ben het met je eens. Soms sterft hij. En waarom sterft hij? Omdat de grond niet geschikt was; het zaad was niet goed genoeg om te ontkiemen; de energie van die plek was niet goed voor hem. Dus ontkiemt hij niet. Hij sterft.

Maar als je een vergelijking probeert te maken, dat er feiten, daden of handelingen van jou kunnen zijn die niet ontkiemen… Hmm! Ga die weg niet in. Want in het voorbeeld dat ik gaf van de bloem, zullen al je daden en handelingen ontkiemen. Ze zullen nooit sterven.

Wat ik ook met een bloem kan vergelijken, is de tijd die het kost om terug te keren. Vaak duurt het een tijdje voordat een bloem groeit, bloeit; maar op een dag verschijnt hij. Uit het niets komt hij terug. En zo is het ook met jou. Je kunt nooit het moment bepalen waarop elke handeling terugkomt. Maar dat zal altijd gebeuren.

Dus waarom praten we over planten en oogsten? Misschien is het voorbeeld niet zo goed? Omdat het een voorbeeld is dat bijna getrouw weergeeft wat er gebeurt. Want wanneer je een zaadje plant, of een handeling verricht, zoals ik al zei, kan het zaadje snel ontkiemen of niet. Het kan veel bloemen dragen of niet. Het hangt af van de liefde die je in dat zaadje stopt, de zorg, de grond. In dit geval je eigen energie.

Zo vaak plant je en oogst je weinig. Zo lang daarna dat je je niet eens meer herinnert wanneer je die handeling verrichtte. Maar de laatste tijd is de oogst snel, bijna onmiddellijk. Je verricht de handeling, en kort daarna komt de les. Omdat deze tijden anders zijn. Leren moet bijna onmiddellijk gebeuren.

Dus ik blijf hier maar doorpraten en een heleboel rechtvaardigingen en voorbeelden geven waarom we zeggen: “Zaaien en oogsten.” En je zult altijd argumenten hebben die… “Nee, het is niet altijd zo.” Wie heeft gelijk? Wie heeft ongelijk? Nee, er is geen goed of fout. Er is zaaien en oogsten. Daar ontkom je niet aan.

Maar ik kan garanderen dat dit het beste voorbeeld is dat we kunnen geven. Zaaien en oogsten. Zaaien en oogsten. Uitstralen en terugontvangen. Op deze kleine uitzondering na, sterft wat je plant nooit. Het zal altijd terugkeren. Omdat energieën niet verloren gaan in het universum.

Er zijn veel uitgezonden energieën, verspreid over het universum. Ja, maar elke energie heeft een eigenaar, een naam, een label, dat aangeeft van wie hij is. En het universum bemoeit zich er niet mee; het weet precies aan wie elke energie moet worden teruggegeven. En het tijdsbestek dat voor de teruggave wordt bepaald, hangt af van jouw reis. Je Akasha-meesters bepalen wanneer het tijd is voor die leerervaring. En dan geven ze het universum het signaal: “Het is tijd!” En het universum geeft het op de juiste manier terug.

Niets is willekeurig. Er bestaat geen leren in een andere volgorde. Alles komt in de juiste volgorde, zodat je leert, en de volgende die komen, je hebt al een basis van leren. Het is als een school, waar je geleidelijk de niveaus beklimt.

Dus, mijn broeders, dit is het beste voorbeeld: planten en oogsten. Er is geen ander. Zelfs met dit kleine “gebrek”, wat het geval is van sommige zaadjes die sterven; in dit geval sterft er niets, eindigt er niets. Alles keert terug. Dus ik zou je willen zeggen je niet al te veel zorgen te maken: “Wat zal ik nog oogsten? Wat ligt er in het verschiet?” Maak je daar geen zorgen over.

Wees bereid om elk van hen met Liefde, met wijsheid, tegemoet te treden. Dat is alles. Zonder oordeel, zonder klachten, zonder waarom. Besef gewoon dat er een les zit in iets wat je hebt gedaan, en dat je die zult doorgeven, met veel Liefde, met veel Licht. Dat is alles.

Je hoeft niet te weten waar het vandaan kwam, wie het was, hoe het was, wanneer het was. Nee, waarvoor?

Opnieuw verbinding maken met die energie? Opnieuw planten? Ah, dan is dit een interessant punt om te bespreken. Je plant, het zaad ontkiemt en bloeit, klaar voor de oogst. En dan oogst je. Je pakt het probleem aan, je leert de les. Maar op een mooie dag ben je er weer, en herinner je je de oogst.

En wat gebeurt er als je je de oogst herinnert? Je plant opnieuw. En hoewel je die les al geleerd hebt, komt hij toch weer terug. En nog een keer. En nog een keer, zo vaak als je je herinnert wat er al is gebeurd. Dus elke keer dat je je het verleden herinnert, de gebeurtenissen die je hebt voltooid, plant je opnieuw.

Een grote wijsheid schuilt in het leven in het heden, het huidige moment. Wil je je geest vullen met herinneringen? Herinner je goede dingen. Oh ja, die! Vul de vaas met goede dingen. Plant opnieuw, goede dingen. Dat juich ik toe. Want prachtige bloemen en een geweldige oogst zullen terugkeren.

Herinner je geen slechte dingen, want ze komen terug. Je hebt net opnieuw geplant. Begrijp je? Wat er gebeurde was een ervaring; en we hebben het hier over slechte ervaringen. Dus, wat er gebeurde, gebeurde. Je was overwinnaar, je hebt geleerd, je hebt die cyclus van planten, oogsten, planten, oogsten, planten, oogsten, planten, oogsten, verlaten. Je ging weg. Maar toen herinnerde je het je; je hebt opnieuw geplant. Er komt een nieuwe oogst.

Herinner je het verleden niet. Onthoud alleen de goede dingen. Wat niet goed was, vergeet het. Je hebt dat meegemaakt. “Oh, maar ik zal het me nooit meer kunnen herinneren?” Dat zal wel gebeuren. Wanneer je een hoger bewustzijn hebt. Wanneer je weet hoe je het verleden kunt herinneren, zonder emotie. Want als je je iets herinnert dat niet goed was, maar je doet dat niet, dan voel je niets, je geeft alleen commentaar; je voelt geen woede, je voelt geen angst, je voelt niets. Zal het komen? Ah! Het zal planten, maar het zal niet ontkiemen.

Ah, dus nu heb ik het planten en oogsten op elk punt afgerond. Er is een punt waarop je plant en niet oogst. Als er geen emotie is, als er geen gevoel is. Ik herhaal: we hebben het over slechte dingen. Dus je herinnerde het je net, maar je voelde geen pijn in je hart; je voelde geen frustratie, geen woede. Niets. Je gaf gewoon een reactie. Ah, je hebt geplant. Maar het zal niet bloeien. Je zult niet oogsten.

Dus leer, op dit punt van je reis waar je nog steeds emoties voelt, om je niet te herinneren wat er is gebeurd. Onthoud nogmaals alleen de mooie dingen. Dat is alles. Vergeet het lijden. Vergeet de pijn, het onrecht, de moeilijkheden. Vergeet ze. Anders komen ze terug. Je plant alles opnieuw.

Ik hoop dat ik je vandaag een goede les heb geleerd. En dat je ervan hebt geleerd.

Voor de Code van Licht van vandaag laat ik jullie achter met de volgende zinnen:

“Bij elke actie is er een reactie.

Bij elke aanplanting is er een oogst.

Tussen aanplanting en oogsting gebeurt er veel.

Ik moet leren planten. Dat is alles.”

Na deze zinnen zeg je het volgende woord: Matôncitum! Matôncitum! Matôncitum!

En vergeet nooit, mijn broeders: leef in het huidige moment. Het huidige moment is de aanplanting van het komende moment. Wees je dus bewust van wat je plant. Want wat je plant, zul je waarschijnlijk oogsten.