Lieve broeders! IK BEN ADAMA!
Vandaag geef ik commentaar op hoofdstuk 8 van het boek Eén van Telos.
Vandaag hebben we nog een vriend bij ons: Ahnahmar, maar hij zal hier niet spreken. Ik zal alleen zeggen dat hij een groot meester voor ons is en al bij ons is sinds lang voor het zinken van Lemurië. Ik zal iets zeggen over de Tempel van Liefde. Deze tempel is waar onze religieuze ceremonies van vereniging tussen tweelingzielen plaatsvinden. Er valt niet veel over te zeggen, alleen dat in onze samenleving wederzijds respect en liefde de gevoelens zijn die 2 mensen verenigen. De grote focus vandaag zal zijn om commentaar te geven op jullie relaties.
Waarom is het in jullie wereld zo moeilijk om iemand aan je zijde te hebben, voluit? Ten eerste omdat jullie niet geleerd hebben van elkaar te houden en elkaar te respecteren. Je kijkt naar buiten voor de dingen die je mist, je ziet in de ander deze aanvulling. Dat is het grote probleem. De behoefte die ieder van jullie heeft moet door jezelf vervuld worden, nooit door een ander.
Het grote leren ligt in het diep van jezelf houden, totdat je niemand nodig hebt om te vullen wat je mist; je bent genoeg, je houdt van jezelf en je maakt jezelf gelukkig. Dit is een moeilijke staat van evolutie voor jullie oppervlak, omdat jullie geleerd is je te verenigen met degenen die voorzien in wat jullie missen, niet door ware liefde, niet door de liefde die ontstaat wanneer de liefde voor jezelf compleet wordt. Dit is de juiste tijd voor ieder van jullie om je zielsverwant te vinden, je tweelingvlam.
Ik zou zeggen dat in jullie maatschappij, vooral vrouwen, werd wijsgemaakt dat ze altijd onderdanig moesten zijn, dat ze geen waarde hadden, dat ze nergens recht op hadden, en dit gebeurde tot voor kort. Op dit moment zijn vrouwen opgestaan, maar helaas ziet de grote meerderheid zichzelf nog steeds precies zoals ik zei; ze zien het huwelijk en wat ze ook meemaken ze moeten het staande houden, tot in de laatste dagen.
Dus stel ik een vraag: God de Vader/Moeder is pure liefde; is God de Vader/Moeder blij om te zien dat een kind ongelukkig is? Het antwoord is duidelijk, maar jullie zijn gedomineerd door jullie religies en jullie staan jezelf dit geluk niet toe. Maar wat gebeurt er aan de andere kant? Je zoekt en vindt iemand om je behoeften te vervullen; ieder van jullie zoekt iemand om je behoeften te vervullen. Maar samenleven laat zien dat dit niet genoeg is, omdat het niet al je behoeften vervult, en de andere behoeften beginnen op je te wegen. Dan ga je uit elkaar en zoek je iemand anders en deze beweging gaat maar door. Er is geen verbinding door pure en eenvoudige liefde, er is een verbinding door gebrek, door de schaarste van wat je niet in jezelf voelt.
Waarom kijk je dan niet naar binnen in plaats van naar buiten? Dit is wat er gebeurt met de meerderheid van jullie jonge mensen. Het zijn zielen met een ander bewustzijn, omdat ze geëvolueerd zijn, maar juist omdat ze niet in harmonie zijn met de wereld waarin ze leven, proberen ze in de ander een manier te vinden om hun behoeften te bevredigen, en in naam van een vermeende vrijheid verenigen ze zich seksueel op een weerbarstige en liefdeloze manier, waardoor al die behoeften alleen maar groter worden, omdat dat moment zo kortstondig is, zo leeg, zo verstoken van heilzame energie, dat hen niets gegeven wordt, integendeel, het laat hen steeds leger achter.En die jongere probeert keer op keer die leegte te vullen, maar het zal nooit gevuld worden, totdat op een dag iemand een deel ervan levert, en er die illusie is dat er liefde is en ze zich verenigen, en na verloop van tijd realiseren ze zich dat er nog veel te vullen is.
Het geweten van mannen en vrouwen met betrekking tot relaties moet evolueren. Mannen moeten leren dat ze niet superieur zijn. Vrouwen moeten leren dat ze niet minderwaardig zijn. Vader/Moeder God is de balans tussen mannelijk en vrouwelijk, dus mannen en vrouwen zijn hetzelfde. Niemand is superieur aan iemand. Niemand is minderwaardig aan iemand. Deze onbalans heeft jullie samenleving op het huidige niveau gebracht, zoveel disharmonie, zoveel scheidingen, zoveel geweld, vooral tegen vrouwen omdat ze in opstand komen, er een eind aan maken, maar mannen accepteren het nog steeds niet omdat ze zichzelf zien als dominant, als degene die niet tegengesproken kan worden, als degene die alles onder controle heeft en niet accepteert uitgedaagd te worden.
Er komt een tijd dat je het niveau bereikt waar we nu zijn, waar mensen uit liefde bij elkaar blijven. En zoals jullie in het boek hebben gezien, is er binding en toewijding. Verbondenheid is twee zielen die samenkomen, maar zonder het doel van kinderen, ze komen samen om samen te evolueren, om van elkaar te leren, en als ze later merken dat er niet langer die vlam is die hen tegenhoudt, gaan ze uit elkaar en ieder hun eigen weg. Maar met een groot verschil, er is geen opstand, er is geen pijn, ze scheiden allebei en gaan gelukkig verder omdat ze die relatie hadden die hen lange tijd veel heeft geleerd, maar ze scheiden zonder problemen en ze zullen nieuwe verbindingen hebben.
Tot ze op een dag degene vinden die hen echt compleet maakt en dan gaan ze de verbintenis aan om voor eeuwig te leven. Voor deze koppels is het toegestaan om kinderen te krijgen. De geboorte van een kind is voorbereid en gepland, niet zoals in jullie wereld waar er geen planning is en kinderen worden blootgesteld aan allerlei moeilijkheden door de onverantwoordelijkheid van degenen die hen baren. Ik zou hier uren en uren kunnen praten, uitleggen, laten zien, proberen om ieder van jullie te laten begrijpen wat een gezonde relatie is; het is een relatie waarin ieder de mening van de ander respecteert.
Er zijn tegengestelde ideeën, maar geen van beide wint, want zo moet het zijn. Er wordt een consensus bereikt en niemand voelt zich winnaar of verliezer. Er is de groei van beiden, er is de constante poging tot evenwicht en vooral respect, want als het respect voor elkaar ophoudt, is er geen relatie meer, geen vereniging, en velen leven vele jaren in dit soort relatie, worden ongelukkig en brengen geen enkele vorm van evolutie naar zichzelf.
Het doel van Vader/Moeder God voor elk wezen op aarde is vreugde en geluk. En vreugde en geluk zijn mogelijk voor ieder van jullie. Op de dag dat je elke behoefte die je hebt alleen voor jezelf vervult, met innerlijke verandering, met een verandering van denken, met daden, maar allemaal door jou gedaan en nooit voor de ander, zul je evenwicht vinden. Als je een ander nodig hebt om te leven zul je niet gelukkig zijn met hem omdat je niet van jezelf houdt, je haalt jezelf naar beneden om te denken dat je gelukkig zult zijn, dat zul je niet zijn. Je hebt niemand anders nodig om gelukkig te zijn, de verbintenis moet zijn van zielen van totale compatibiliteit in alles wat beiden hebben geleerd, maar dat de een de ander niet nodig heeft; ze zijn samen omdat ze van elkaar houden en elkaar respecteren, en als er morgen een wakker wordt en voelt dat hij er niet meer hoeft te zijn, dan is dat prima, ieder zal zijn eigen weg gaan, zonder pijn en zonder opstand.
Dit zijn geen gemakkelijke concepten voor jullie om te accepteren. Velen hier schudden negatief hun hoofd, maar ik heb maar één ding te zeggen: dit is de toekomst, en als je het zo moeilijk vindt om op deze manier binnen deze toekomst te leven, zal de reis heel moeilijk voor je zijn. Dus ik adviseer alleen maar: begin je paradigma’s te herzien, begin je concepten te herzien, maar bovenal gaat het er niet om dat je gelooft in wat ik zeg, het gaat erom dat je zielsveel van jezelf houdt.
En wanneer je weet dat je zielsveel van jezelf houdt en dat je niemand nodig hebt om je gelukkig te maken, zul je op dat moment compleet zijn en zullen mensen zich aangetrokken voelen tot je leven, maar je zult ook op elk moment die banden kunnen verbreken, zonder pijn of woede. Ben je er klaar voor om dit te leven? Denk er eens over na.
vertaald door I. Nomden
