Beste broeders van de planeet Aarde! IK BEN EL MORYA!

Het is met grote vreugde dat ik vandaag tot u kom. Altijd goed nieuws brengen, maar velen zien niet dat het goed nieuws is. Zij klampen zich liever vast aan de problemen, aan de conflicten, aan wat hun media aan het licht brengen. Ik kan je vertellen dat veel geesten uit balans zijn, omdat de overgrote meerderheid van de mensen op deze planeet een zeer actief ego heeft, heel sterk, waardoor ze niet met Liefde naar hun eigen fouten kunnen kijken. Deze mensen observeren dus hun fouten, maar proberen ze niet te verbeteren, ze rebelleren en slagen er vaak in zichzelf nog erger te maken dan ze al waren.

Dit gebeurt overal op jullie planeet, mensen die naar het Licht gaan en mensen die de andere kant op gaan. Denkend dat het niet langer de moeite waard is een goed wezen te zijn, een wezen dat zijn naaste liefheeft, denkend dat uitvluchten, sluipwegen, niet erg eerlijk of zelfs gewelddadig, de bron worden van zijn vreugde, van zijn leven. De menselijke geest is altijd gemanipuleerd en gedomineerd, om de dingen te zien met de ogen van de Matrix. Velen, nooit ondervraagd, accepteerden als waarheid alles wat ze leefden en alles wat ze leven. Zij geloven niet in veranderingen, zij geloven niet in een nieuwe wereld, in een nieuwe tijd. Dit is onaanvaardbaar, ondenkbaar voor hen. En ze begrijpen dat door de blik waaraan ze worden blootgesteld, dat het kwaad aan de winnende hand is, dat het kwaad op elke hoek staat, ongelukken veroorzaakt, doden veroorzaakt, geweld veroorzaakt.

Dan begin je te beseffen dat aansluiten bij deze partij de beste oplossing is, aangezien zij winnen, is aansluiten bij hen een goede oefening. Dan vraag ik je: zijn ze aan het winnen? Nemen ze echt jouw wereld over? Of wordt dit gedaan zodat je het gelooft? Nieuws is heel slim; het veroorzaakt pijn, het veroorzaakt angst, het veroorzaakt vrees, het veroorzaakt hopeloosheid. En dit is altijd het doel geweest van de media in het algemeen, om de mensheid in de greep van angst te brengen, in de greep van ondoelmatigheid, van onwil.

Wie kijkt naar wat er gezegd wordt en ziet dat het een wanhopige poging is om steeds meer zwakke geesten erbij te betrekken, hoort en begrijpt dit alles. Omdat je weet dat de planeet nog steeds mooi is, dat er mensen zijn met een zuiver hart, dat er mensen zijn die hun naaste liefhebben. Jouw wereld is niet zo lelijk als zij hem schilderen, hij is niet zo verloren als zij zeggen. Is jouw wereld uit balans? Ja, maar waarom? Want de maskers zijn afgezet, die rooskleurige wereld waarin velen geloven bestaat niet echt, en je zult veel meer te weten komen.

Nog geen duizendste van wat onthuld zal worden heeft jullie bereikt. En als je op dit moment, nu veel eerder, veel minder dan het duizendste wordt getoond, al wanhoopt, wat zal er dan van je worden als de grotere waarheden worden verteld? Je verliest je geloof, je vertrouwen, je evenwicht? en wat ga je doen? Ga je gillend en schreeuwend wegrennen? De waarheden zijn hard, we begrijpen dat ze hard zijn, omdat je te lang bedrogen bent. En het Licht dat elk bewustzijn op deze planeet bereikt, zorgt ervoor dat velen de dingen op een andere manier gaan zien. Want er zijn geen sluiers meer, er zijn geen maskers meer, alles is nu wat het is en wat het altijd geweest is, niets is erger geworden. Alles wordt gewoon onthuld, je wereld is altijd zo geweest, het wordt niet erger, het wordt waar, je wist alleen niet hoe ver de tentakels van het kwaad reikten.

Wees nergens verbaasd over, dit is altijd al gebeurd, hoe bizar en walgelijk het ook is. Deze dingen zijn altijd gebeurd, maar ze werden niet getoond, omdat ze zo’n lelijke wereld niet konden laten zien. Maar vandaag is de tactiek anders, de tactiek is om alles wat bestaat te laten zien, echt, omdat ze het niet meer kunnen verbergen. Dus gebruiken ze een andere tactiek, ze laten alles zien om wanhoop en angst te brengen. Niets is nieuw, alles is zeer oud, deze praktijken zijn niet nieuw, ze gaan duizenden jaren terug.

Dus wat ieder van jullie moet doen als je angst voelt voor de wereld buiten: kijk naar de hemel, die is nog blauw, ‘s nachts schijnen de sterren nog, de vogels zingen nog, niets is uitgestorven, niets is af. Jullie staan aan het begin van een nieuw tijdperk, waarin alles geleidelijk zal veranderen. Maar wat belangrijk is, is dat je naar alles kijkt met de ogen van Liefde. Zie het kwaad niet aan het werk, kijk er niet naar, kijk naar de natuur, kijk hoe mooi de groei van een bloem is, hoe mooi de stroom van een rivier is, de zee die aan haar oevers kabbelt. Ik kan zeggen dat de natuur ook uit balans is, om welke reden? Door wat er zo lang is gedaan, maar het verzet zich, het overleeft, het gaat elke dag door, er worden elke dag meer bloemen geboren, er worden meer dieren geboren, de perfectie van het leven gaat door.

Dus, als ieder van jullie naar jezelf en je omgeving kijkt met de ogen van Liefde, zal niets dat buiten gebeurt je hinderen, zal niets je aandacht trekken. Je zult zelfs kunnen zien, maar je zult begrijpen dat alles wat gebeurt een doel heeft, het is niet het werk van het kwaad zoals je wordt wijsgemaakt. Lessen worden toegepast, oogsten worden gemaakt, van wat je eeuwen en millennia geleden hebt geplant. Dus er is niets aan de hand, het zijn alleen gevolgen. Maar je moet kijken met de ogen van Liefde, de lessen leren, samenwerken zodat er gunstiger acties plaatsvinden, samenwerken zodat alles zo soepel mogelijk verloopt.

Vergeet wat er buiten is. Broeders lijden, ja, wees zo ondersteunend mogelijk, maar lijd niet voor hen, zij oogsten wat zij hebben gezaaid. Iedereen maakt door wat hij moet doormaken en ieder van jullie kan hem helpen op deze reis door steun te bieden, meer niet. Proberen het pad te veranderen van iemand die lijdt, is hem afhouden van het vervullen van zijn lessen. U kunt hem een pad tonen en hem laten beslissen of hij wil overstappen op het pad dat u hem voorstelt. Als hij niet wil, dring dan niet aan, dat hoort bij zijn aard.

Het is belangrijk dat elk wezen op deze planeet niet toestaat dat een broeder honger lijdt, er kan geen oordeel zijn over iemand die honger heeft, je kunt en moet hem helpen zich te voeden. Nu, laat deze handeling vanuit het hart zijn, niet een ruil met het universum. U kunt hem helpen zolang u zich niet met zijn reis bemoeit, u kunt hem altijd laten kiezen, het is niet verplicht dat u iemand helpt.

Niet iedereen is bereid om geholpen te worden, er is te veel ego. Zoals velen geholpen worden en zelfgenoegzaam worden, denken zij dat de ander verplicht is voor hem te zorgen. Niemand is verplicht iets te doen, iedereen moet alles doen vanuit zijn hart, niet uit verplichting. Dus degenen die hulp eisen gaan de verkeerde kant op, je kunt van niemand hulp eisen. Mensen doneren als ze dat willen, want als je geld vraagt voor hulp, doe je een stap terug in je reis.

Dit is een zeer complex onderwerp, maar mettertijd zul je begrijpen dat je kunt en moet helpen, maar met het hart, zonder oordeel. En het ideaal is dat je er nooit maar één helpt, maar meerdere. Want als je begint te helpen, creëer je altijd een band die vaak moeilijk te verbreken is. Want degene die schenkt, denkt hoe de ander zal zijn en degene die ontvangt, denkt waarom ontvang ik niet meer, en voelt woede omdat hij niet meer ontvangt. Dus dit is een gevaarlijke band, heel gevaarlijk.

Het is noodzakelijk dat mensen die hulp nodig hebben worden geholpen, ja, maar de hulp mag geen gezicht hebben, de hulp mag geen gezicht hebben, zodat deze band niet ontstaat. Het maakt niet uit aan wie, je kunt vele broeders helpen, maar zonder gezicht, geen band creëren met de mensen die je helpt, dat is niet goed voor jou en ook niet voor degenen die ontvangen. Het is alsof de welvaart voor u beiden gebonden is, want als u slechts één helpt, bent u de rest vergeten en degene die ontvangt wordt zelfgenoegzaam, hij streeft niet naar verbetering omdat hij weet dat hij zal ontvangen.

Dus de donatie, ik herhaal: het mag geen gezicht hebben, het mag geen gezicht hebben. Er zijn veel manieren waarop u kunt helpen, zonder gezichten. Dit is de gemakkelijkste en eenvoudigste manier van geven, maak geen koppelingen, want dat is gevaarlijk voor beide partijen. Verrast? Verrast door wat ik zeg? Nee, niet doen. Geven is een heel nobel sentiment, maar het kan andere vormen aannemen. Echt geven moet gebeuren vanuit het hart. Je kunt zelfs doneren aan degenen die je kent, maar diep van binnen zul je oordelen, diep van binnen zul je zeggen: “Waarom zit hij in deze situatie? Waarom maakt hij dit mee? Waarom weet hij niet hoe hij er achteraan moet gaan? Waarom wil hij er niet achteraan?” Diep van binnen vraag je je af.

Dus, begrijp dat er geen hart is, er is dat gevoel, “ik zal doneren omdat het goed is om te doneren”, zonder hart is het niet goed. Leer dit: de donatie moet gezichtsloos zijn. Als je aan iemand wilt doneren, maak dan een verrassing, geef zonder te vermelden wie het heeft gestuurd, maak geen links, links zijn de slechtste vorm van donatie die er bestaat, want beide zijn gebonden, de ene gebonden aan de andere. En alles wat vastzit is een gewicht op je pad, het vertraagt de snelheid van je overvloed.

Dus degenen die denken dat zij doneren en hun wandeling voeden, als er een verband is, zijn dat niet, omdat het gevoel diep van binnen niet uit het hart komt. Ik kan zeggen dat er zeldzame uitzonderingen zijn, van hen die vanuit hun hart helpen en nergens aan twijfelen. Omdat de meesten doneren en vragen. Dus het is niet goed voor degenen die doneren en het is niet goed voor degenen die ontvangen. Probeer deze banden door te snijden, want niet alleen degene die schenkt is gebonden, maar ook degene die ontvangt. Omdat het simpele feit dat je weet dat je elke maand ontvangt, is er ook die vraag: waarom niet meer? Dankbaarheid is ver weg, maak geen links, je kunt veel mensen helpen, maar zonder gezichten. Helaas is dit hoe mensen zijn, zij die verdienen willen altijd meer en zij die geven stellen altijd vragen.

Leer deze les, in deze tijd op jullie planeet, moeten vele broeders doneren, voor hun eigen reis. Maar het is niet aan u om ze te beoordelen, zet ze in een grote pot en ieder krijgt van wie? Je weet het niet, het zit in de zak.

Op die manier help je vanuit je hart en weet je niet aan wie die donatie zal toekomen. Begrijp je dat? Zo moet je geven, zonder banden, zonder gezichten, zodat er geen oordeel en geen ondankbaarheid is. Velen van u zijn het misschien niet eens met wat ik zeg, maar wees er zeker van, het geven van banden is voor geen van beide partijen goed. Wees daar maar zeker van, het is voor geen van beide partijen goed.

Dus wil je niet weten wie de gezichten zijn, gewoon doneren. Er zijn veel serieuze mensen, veel serieuze organisaties, die weten hoe je je donatie binnen krijgt. Dus zo moet ieder van jullie zich vanaf nu opstellen. Verbreek de banden, dit is essentieel voor de reis van u beiden, u bent niet verplicht iemand te dragen en iedereen moet op eigen benen lopen, niet aan iemand hangen.

Dit is een les, complex maar makkelijk op te lossen. Verbreek alle banden die je hebt met mensen in donatie. Denk er veel over na en laat je hart altijd spreken. Dit is een tijd voor solidariteit, dit is een tijd om broeders en zusters in nood op te zoeken, maar creëer geen gehechtheden.