Beste broeders van de planeet Aarde! IK BEN EL MORYA!

Het is met grote vreugde, hart in viering, dat ik vandaag mijn deelname aan deze Reis van Vergeving afsluit. We gaan naar de zevende en laatste ronde.  Op dit moment is het nog de moeite waard om op een aantal dingen in te gaan. De reis is individueel, het is voor iedereen. Je vergelijkt jezelf nog steeds, je kijkt naar anderen met afgunst, je kijkt naar anderen met vragen: “Waarom gaan zij door en ik niet?” Ik zou zeggen, de vraag moet zijn: “Wat moet ik doen om door te gaan?”.

Het feit dat de ander wandelt en jij niet, is niet het probleem van de ander, de ander doet het niet om jou te beledigen, hij heeft zijn wandeling. Dus, als u op een bepaald punt op deze reis wordt tegengehouden omdat u, binnen uw concept, niet kunt leven wat wij vragen, moet de vraag zijn: “Wat ontbreekt er? Wat moet ik doen om de reis voort te zetten?” Ik zou zeggen dat opgeven niet de beste oplossing is; want ik erken dat het een groot obstakel is, maar als je bij elk groot obstakel gaat zitten huilen, ben je gedoemd om er niet uit te komen. 

Waarom ben je zo bang om de waarheid te horen? Waarom zijn jullie zo bang om zo duidelijk te zien wat jullie zielen hebben gedaan? Wat gedaan is, is gedaan, er is geen veranderen aan, er is geen manier dat je in opstand kunt komen of je zielen kunt oordelen, dat de daad zal veranderen. Dit, wat jij de moeilijkheid noemt om door te gaan, komt van je ziel, het is bang. Het is bang om alles te herbeleven waarvoor het zo hard gevochten heeft om het te vergeten. En veel van die angst komt uit haar hoofd. “Wat ga ik zien? Wat zal ik vinden? Wat zal ik weten dat ik gedaan heb? Zal ik volhouden?”

Als we je herhaaldelijk vertellen: Vraag om onze hulp. Dit is niet zomaar een vage en betekenisloze herhaling. We weten hoe moeilijk het is voor jullie en jullie zielen om veel los te laten. Als je met een open hart om onze hulp vraagt, handelen we naar deze angst. En ik kan je zelfs vertellen dat je in alle gevallen het probleem weet te overwinnen. 

Het grote punt dat we hier moeten analyseren is dat je om onze hulp vraagt, maar je hart gesloten blijft. Het is alsof je tegen ons zegt: “Kijk, help me, maar ik wil niets weten”. Wij kunnen u niet helpen, want ook dit is een deel van uw leerproces, ook dit is een deel van uw groei en evolutie. Weet wat je ziel heeft gedaan, hoe afschuwelijk het ook is, en vergeef; vergeef gewoon. 

Dus stop met de ander te vragen, “Waarom kan ik het niet doen?” Het andere heeft er niets mee te maken en het andere zal je ook niet de aanwijzing geven die je nodig hebt om door te lopen. Dit is jouw probleem, niet dat van iemand anders. Nu, als je denkt dat je zo impotent bent, zo onbekwaam en het halverwege opgeeft, zal ik je zeggen dat het heel moeilijk voor je zal zijn om iets anders te doen in de toekomst, omdat je niet aan de voorwaarde zult hebben voldaan die deze reis was. 

De tijd is nu om naar binnen te kijken en te zien wat het is, het maakt niet uit. Uw ziel mag de grootste absurditeiten hebben begaan, de afschuwelijkste houdingen, u zult het niet zijn die erover zal oordelen, en ook niemand anders. Is er een rechter hier op deze reis? Vader/Moeder God zal u niet oordelen, want zo is Hij niet. Dus, wat is er mis met je kijkt alles in het gezicht? “Oh, maar ik zal lijden! Het is goed dat je lijdt, want je moet leren alles te zien. Er is geen bedrog meer, geen leugens, er is niets meer verborgen. 

Waarom blijf je dan volhouden dat je niets ziet? Vraag om onze hulp, maar met een open hart, en laat ons zien dat je bereid bent om te zien wat het is en om te vergeven. Niets meer te doen, gewoon vergeven, vergeef je ziel. En natuurlijk, vraag tegelijkertijd vergeving aan diegenen die je gekwetst hebt, die je ziel gekwetst heeft. Alleen op deze manier zul je lopen. Stop met de ander te vragen waarom, want er is geen antwoord; de ander kent jouw pad niet. Alleen wij en God de Vader/Moeder weten precies je weg, en meer, wij zien je hart. 

Dus het heeft geen zin om te vragen, smeken, huilen, met een gesloten hart. Je moet een open hart hebben, klaar om te zien wat het is, om te weten wat het is, om te leven wat het is. De reis zal eindigen bij deze terugkeer voor degenen die normaal en gestaag volgen. Wie op een bepaald moment vastzit, “stuck” zoals u zegt, blijft gewoon de regels volgen die al zijn vastgesteld. Het heeft geen zin om 2, 3 of 4 meditaties per dag te doen, alleen maar om snel te gaan. Doe ze in je eigen tijd. 

Sommige meditaties zijn extreem sterk, zodat je er meerdere op dezelfde dag kunt doen; en vermeng nooit de ene ronde met de andere. Je kunt meditaties herhalen, binnen dezelfde ronde. Het is niet de bedoeling om de ene meditatieronde en de andere op dezelfde dag te doen. Dit is niet aan te raden. Wil je versnellen? Heel goed, maar doe de meditaties altijd op dezelfde ronde, niet door elkaar. 

Nu, dit alles is aan ieder van jullie om te beslissen. We hebben niets meer te zeggen. De beslissing is aan ieder van jullie: doorgaan of stoppen. Ik herinner u er nogmaals aan: wie de reis niet tot het einde volbrengt, zal niet aan de volgende etappes kunnen deelnemen. Je kunt het proberen, maar we doen niets voor je. Probeer ons niet voor de gek te houden, want je houdt ons niet voor de gek, je houdt jezelf voor de gek. En vergeet niet, dit galmt ook, het genereert ook een reactie. 

Dus, op dit punt in je reis, bedrieg jezelf niet, en probeer niemand te bedriegen. Dit is een tijd van veel waarheid en veel Licht, niet van misleiding. Dus kom op, laten we doorgaan, laten we uit dit moeras komen waar je nu in zit? Vraag om onze hulp, maar vraag het met een open hart. En voor degenen onder u die deze wending aan het afwerken zijn, kan het zijn dat u de veranderingen die door dit hele proces zijn veroorzaakt nog niet hebt waargenomen, maar wees er zeker van, ze zijn er, ze gebeuren. 

Het kan even duren voor je het beseft, maar je niet voeden met iets dat van andere zielen afkomstig is, is een heel belangrijk punt op de reis naar ascentie. Deze terugkomst zal een andere context hebben, omdat het niet langer jullie zullen zijn die jezelf bevrijden van andere zielen; nu zal de bevrijding van jou komen. Omdat je de banden met je nakomelingen verbreekt, alle niveaus naar beneden. 

Dus nu is de grote test: of jullie er werkelijk klaar voor zijn, om de laatste banden door te snijden, die jullie aan wie dan ook binden (energetisch gesproken), en om volledig vrije zielen te zijn, zonder enige verbinding met welke andere ziel dan ook; behalve de liefde, het respect, de positieve gevoelens. Want al het andere, dat je vandaag in je nageslacht koestert, zal ophouden te bestaan, je zult niets anders koesteren. 

Dan zullen zij leiding krijgen van hun eigen ziel, niet langer van jou die hen een heleboel overtuigingen, lijden en angsten oplegt, die zij niet verdienen te voelen. Dit eindigt, ze zullen leven binnen wat elke ziel heeft meegebracht om in deze wereld te leven. De verbindingen van je nakomelingen, daar zal het aan hen zijn om dit proces te leven en hen ook vrij te laten. U doet uw deel en iedereen doet het zijne, in zijn eigen tijd en op zijn eigen manier. 

Dus, laten we gaan! Of ben je bang om verder te gaan? Ik hoop van harte van niet.