Lieve kinderen van mijn schoot! IK BEN GAIA!
Vele acties worden ondernomen. Vele bewustzijnen worden geactiveerd. De tijd is er rijp voor. Want wanneer jullie je bewust worden van al het kwaad, al de onevenwichtigheid, al de slechte daden tegen mij, beginnen jullie te handelen.
Er is geen oordeel, er is een realisatie.
Vandaag veranderen jullie bewustzijnen. Jullie lijken eigenlijk met meer liefde naar me te kijken, met meer verantwoordelijkheid. Dit is het pad. Het pad naar jullie evolutie houdt bewustzijn van de omgeving in; bewustzijn van de omgeving waarin jullie leven; bewustzijn van wat jullie consumeren en weggooien.
Alles is overbodig. Alles is wegwerpbaar. Voor de overgrote meerderheid is er geen enkele zorg. De overgrote meerderheid van deze planeet denkt dat ik een stuk rots ben, vol water; en dat ik hen geef wat ze moeten eten, wat ze moeten drinken en de lucht die ze inademen. Dat is alles. En dat ik heel groot ben. Dus het is OK, wat je doet om onbalans te brengen. Ik ben nog steeds groot.
Dus het zal heel moeilijk voor je zijn om alles te verliezen, niets te eten te hebben of niet te kunnen ademen. Dat is een vergissing.
Velen lijden al lange tijd honger. Velen kunnen niet ademen door de rook van de branden. Velen hebben geen water om te drinken vanwege de droogte die veroorzaakt is door de onbalans. Tot wanneer zal de meerderheid denken dat ze kunnen doen wat ze willen zonder gevolgen? Wanneer zal de meerderheid beseffen dat ik niet oneindig ben? Bovendien zit iedereen in een grote luchtbel. En alles wat hier gebeurt, galmt de hele planeet rond.
Ik geloof dat dit het grootste misverstand van de menselijke bevolking is. Niet beseffen dat elke actie die we ondernemen weerklinkt in het Geheel; het voedt de onbalans van het Geheel. Helaas voelen velen nu al diep de wonden van mijn onbalans. En er zullen er nog veel meer volgen. Omdat de reacties doorgaan.
Maak een vergelijking. Als je in balans bent, gecentreerd, kalm, is ziekte ver weg. Maar je hoeft alleen maar uit balans te raken om allerlei lichamelijke problemen te krijgen. En waarom gebeurt dit? Precies vanwege de onbalans.
Je lichaam is een perfecte harmonie. Maar als er iets uit balans raakt, is die harmonie weg en raakt alles uit balans. Alles begint ongeorganiseerd te werken en dat opent de deur naar ziektes. Vooral interne. Mentale onbalans, angst, hartproblemen, kanker, botproblemen – ze komen allemaal voort uit deze onbalans.
Kun je het tegenhouden? Ik zou zeggen van wel, tot op zekere hoogte. Maar in feite moet je, zodra de onbalans optreedt, medicijnen nemen, waarvan ik zou zeggen dat ze tot op zekere hoogte helpen, maar die meer onbalans met zich meebrengen. Dus je zult bijna nooit meer de gezonde, evenwichtige wezens zijn die je ooit was. Het vergt veel hard werk, balanceren, gewoonten veranderen, je leven veranderen, om de balans te herstellen, om je lichaam weer in harmonie te brengen. En na verloop van tijd, om het hele lichaam te harmoniseren. Al zijn functies.
Maar kijk eens naar je omvang. Neem dit beeld. Breng nu alles wat ik heb gezegd terug naar mij. Ik ben uit balans. Niets in mijn lichaam is in balans. Ik ben net zo ziek als de meesten van jullie. Er zijn vandaag de dag praktisch geen medicijnen voor mij. Dus de ziektes blijven zich manifesteren. En wat erger is, ze worden elke dag aangewakkerd.
Dus mijn lichaam reageert zoals het weet hoe het moet: intens. Een ravage aanrichten. Omdat alles in mij groot is. Alles aan mij is krachtig door mijn omvang. Zie gebeurtenissen dus niet als mijn straf. Als woede, als wraak. Mijn lichaam doet pijn. Het doet pijn door de onbalans. En het doet pijn door wat er met jou gebeurt.
Ik hou van elk kind op deze planeet. Elk wezen dat op mijn huid stapt, is een stukje van mij. En ik hou van elk van hen. Maar helaas heb ik hele stoute kinderen, ik heb slechte kinderen, die me niet mogen; die me aanvallen, aanvallen uit scherts, uit arrogantie, of gewoon uit wrok. Dus dat is de oorzaak van mijn onbalans. En net als jullie lichamen zal het niet makkelijk zijn om weer in balans te komen. Want de ziektes blijven aan me vreten.
Jullie voeden mijn ziektes. Dus hoe kan ik mezelf genezen? Je moet veel doen om deze genezing te laten plaatsvinden. Bewustzijnen moeten zich openen. Harten moeten me zien als een levend wezen dat dringend hulp nodig heeft. Want je voedt je toekomst; een steeds gevaarlijkere en rampzaligere toekomst. Omdat mijn onbalans alleen maar groter wordt.
Je doet weinig of niets om het te verminderen. Kijk niet naar me als een wraakzuchtig wezen, als iemand die geen hart heeft. Dat heb ik wel, en ik lijd te veel. Voor elke milieuonwetendheid die op deze planeet bestaat; voor elke persoon die niets geeft om wat er met mij gebeurt. Actie is nodig. Je moet actie ondernemen. Ik zou direct zeggen, niet voor mij, want er komt een tijd dat ik weer mooi en schoon zal zijn. Jij gelooft dat misschien niet, maar ik wel. Maar tegen welke prijs voor jou?
Ik zal weer mooi en schoon zijn in de Vijfde Dimensie. En welke prijs zul je moeten betalen om dit te laten gebeuren? Welke prijs? Dat iedereen beseft dat zijn acties niet tevergeefs zijn. Dat iedereen zijn ideeën bijdraagt, hoe klein ze ook mogen zijn. Maar je zult al een verandering teweegbrengen.
Nee, denk niet dat je klein bent, denk niet dat je onzichtbaar bent, want dat ben je niet. Iedereen die op mijn lichaam stapt is met mij verbonden. Dat weet ik. Dus alles wat je voor mij doet, voel ik. En het is een wederzijds evenwicht. We proberen elkaar de hele tijd in evenwicht te houden.
Dus laten we elkaars hand vasthouden. Laten we het samen doen. Jij helpt mij en ik help jou. Omdat we verbonden zijn, altijd. Maak elke dag contact met mij en ik help je om in balans te komen. En jouw dankbaarheid zal zijn dat je alles voor me doet wat je kunt. Die kleine druppel liefde, die kleine actie van jou, zal het al waard zijn.
Laten we ons verenigen. Laten we in feite één worden. Ik help jou en jij helpt mij. En samen, met veel liefde, zullen we evenwicht bereiken.