Hilarion – Reis van Vergeving – Vierde Tour
Beste broeders van de planeet Aarde! IK BEN HILARION!
Ik ben hier weer om deel te nemen aan deze Dag van Vergeving. Zoals altijd zal ik herhalen wat ik al gezegd heb, de Groene Straal komt om te helen, te helen, te vullen, alle ruimtes die als blokkades uit je ziel werden gerukt. Alles wat uit jullie zielen wordt gereinigd laat een lege ruimte achter, omdat daar een lage vibratie-energie was, een dichte energie, een energie van pijn, van lijden, van kwaad, het maakt niet uit; een lage vibratie-energie die we gewoonlijk een blokkade noemen. Wanneer deze energie is opgeruimd is het alsof er een groot gat is achtergelaten en de functie van de Groene Straal is precies om die ruimte te herstellen, te regenereren, te helen, te genezen, een nieuwe trilling, een energie van Licht naar die plaats te brengen.
Het is interessant, de manier waarop ieder van jullie ontvangt wat wij doen. Wanneer wij zeggen dat u moet zien, dat u moet deelnemen, dat u moet interageren, en dit gebeurt niet, dan wordt u wanhopig, u wilt oplossen, u neemt zelfs vreemde houdingen aan, betwist wat gezegd wordt. We komen op dit punt, waar we om niets vragen, en er zijn er altijd die denken: “Er gebeurt niets. Ik zie niets. Wat wordt er gedaan?”
Je geest proberen te begrijpen is iets uiterst complex. De mens heeft, door zijn vrije wil, geleerd alles te betwisten, hij heeft geleerd niet te geloven in iets dat niet voor hem staat. Als je niet ziet, als je niet hoort, als je niet voelt, bestaat het niet. Er is niets. Het is echt een contrapunt, een interessante uitdaging die u stelt, maar ik kan u zeggen dat wij ons geen zorgen maken over uw reacties.
We doen ons werk. Zielen worden vrijgelaten. Zielen worden van de planeet getild. Zielen leren weer lief te hebben. Zielen evolueren. En dit is onze rol. Dit is een deel van het werk dat we met jullie doen. Dus het kan ons niet schelen wat je denkt of wat je niet denkt. Nu, laat me heel duidelijk zijn, ik zal herhalen wat hier gezegd is: Met elke betwisting, met elk niet-geloof, is alles voorbij, is alles weg; het is alsof je met één gedachte de hele weg die je hebt afgelegd, vernietigt. Omdat je twijfelde, je geloofde niet, je betwistte.
Dus waarom doorgaan? Stop, en ga je weg betwist alles wat voor je ligt. Je hebt je vrije wil. Maak er gebruik van, maar ik waarschuw u: ga niet verder, want u zult uzelf niets goeds brengen. Jullie zullen niets slechts brengen, want wij doen niemand kwaad, wij straffen niemand; nu zullen jullie niets goeds brengen. Je helpt jezelf of een ziel niet, want als je niet gelooft in wat je doet, waarom doe je het dan?
Stop dan. Wees consequent met je eigen twijfels. Als je niet gelooft, wat doe je dan? Het heeft geen nut. Er zal een dag komen, hopen wij, dat jullie zullen beginnen te geloven zonder te zien, zonder te horen, zonder te voelen, gewoon wetend dat er daar iets is, dat er Licht is, dat er daar een liefdevol wezen is, dat er een weg is; en op die dag zullen wij allen tezamen in onze handen klappen voor ieder van jullie, want op dat moment zullen jullie klaar zijn voor de Vijfde Dimensie.
Er is nog een lange weg te gaan. U zult nog vele tegenslagen moeten doorstaan om uzelf te bewijzen dat u er klaar voor bent. Jullie hoeven ons niets te bewijzen, jullie moeten jezelf bewijzen. Wij doen onze rol en ieder van jullie bewandelt het pad op twee manieren: Of je gelooft alles wat er gezegd wordt en streeft ernaar het te vervullen, of je twijfelt eraan en gelooft het niet.
Er is geen middenweg. Er is noch ik geloof, noch ik niet geloof. Een simpele twijfel vernietigt alles. Twijfel is een zeer krachtig gevoel. Het heeft een zeer negatieve lading die het hele pad vernietigt dat je al hebt bewandeld. Dus als twijfel je hart binnensluipt, stop dan en denk na: hoe gaat het met je op de reis? Geloven of niet. Doe deze overdenking. Misschien is dit moment niet jouw moment; misschien moet je andere wegen bewandelen totdat je de hele reis opnieuw hebt afgelegd.
U kunt de reis hervatten wanneer u maar wilt. Dus, analyseer wat je vandaag voelt, op dit moment. Hoe gedraag je je tegenover de reis? Geef je je eraan over, geloof je in alles, leef je elk moment, of doe je alleen maar mee om het meedoen, omdat je niets ziet, niets hoort, niets voelt? Deze vraag stel ik en laat ik hier vandaag achter, voor ieder van jullie. Hoe gaat het met je op deze reis?
Ben je effectief vergevingsgezind of is het heel moeilijk te geloven dat er iets zou kunnen gebeuren, maar laat het antwoord uit het hart komen, want als het uit het verstand komt, zal het vol van ego komen, het zal geen geldigheid hebben. Het antwoord moet uit het hart komen. Stel jezelf deze vraag. En luister meer dan ooit naar het antwoord dat uit je hart komt.
