Lieve broeders en zusters van de planeet Aarde! IK BEN HILARION!

Op dit punt van jullie reis is een van de belangrijke punten die jullie altijd in gedachten moeten houden respect voor jezelf. Weet hoe je nee moet zeggen. Weet hoe je het moment moet begrijpen. Zet jezelf altijd op de eerste plaats. Probeer het anderen niet naar de zin te maken. 

Respect voor jezelf omvat veel factoren: je eigen comfort, je evenwicht, je wil en vooral niet toestaan dat anderen je pad dicteren. Velen van jullie zijn extreem strikt met je eigen regels. Op geen enkel moment sta je jezelf toe te falen. Op geen enkel moment geef je toe dat je zwak bent. Jullie moeten altijd overkomen als prachtige, sterke wezens, maar van binnen zijn jullie gebroken en zwak. Om welke reden dan ook. 

Dus ik zeg je dat dit nog steeds ego is. Geen van jullie beiden hoeft de ander te behagen. Er moet altijd respect zijn, voor de ander en voor jezelf, boven alles. Wat je niet kunt doen is de ander aanvallen, de ander pijn doen. Maar je kunt en moet jezelf altijd op de eerste plaats zetten ten opzichte van de ander. Niet in de zin van superioriteit, maar in de zin dat jij het bent die de lakens uitdeelt, niet de ander. 

Vaak gebeuren er dingen en vraag je je af: “Waarom?” of zoals je geleerd hebt: “Wat wil dit me leren?” En je vindt het antwoord niet echt. En je vindt het antwoord niet echt. Omdat het meer een rem is; het is meer een obstakel dat je tegenhoudt. Het is geen obstakel van lijden. Nee, het is een obstakel dat je veel laat nadenken over hoe het te overwinnen. Het is een eenvoudig obstakel, maar het laat je stoppen. Het zorgt ervoor dat je een pauze neemt.

Je geeft nooit toe dat je moet stoppen. Je denkt dat je enorm sterk bent en je doet alles, accepteert alles, beslist alles op hetzelfde moment. En dan schreeuwt je lichaam, je lichaam kan het niet aan. Maar je houdt vol, want je ego laat je niet toegeven dat je niet zo sterk bent. En je blijft aandringen. En het lichaam heeft geen andere keuze dan je op de grond te gooien, zodat je beseft dat het schreeuwt en om je hulp vraagt. “Ik moet stoppen. Ik moet rusten”. En dan stop je. Want dat is de enige manier waarop hij je zover kan krijgen dat je naar hem luistert.

Maar je blijft aandringen. Je denkt dat het onzin is, dat je kunt opstaan en doorgaan. En hij slaat je weer neer. Dan kan het zijn dat je deze tweede, of derde of vierde keer echt stopt om over jezelf na te denken; om naar jezelf te kijken. Om toe te geven dat je lichaam geen machine is die onophoudelijk werkt zonder rust.

Leer, mijn broeders, het lichaam spreekt. En het heeft vele manieren om te laten zien wat het voelt. Het is aan ieder van jullie om zelf te observeren. Probeer te begrijpen wat je lichaam je probeert te vertellen. En besef dat het geen zin heeft om sterk en krachtig te willen zijn als je lichaam dat niet doet. Want elke keer dat je aandringt, voelt je lichaam het meer. En daar erger je je aan, zoals je zegt, elk moment, zodat je naar het lichaam kijkt; zodat je voelt wat het je probeert te vertellen. 

Natuurlijk zijn er verplichtingen. Werkverplichtingen, studieverplichtingen, wat de focus ook is. Maar elke verplichting kan geannuleerd worden, zolang er een goede reden voor is. Het universum straft je niet. Er is wel een straf, als je een heleboel dingen boekt, zonder dat het je bedoeling is, en dan plotseling alles annuleert, ook zonder dat het je bedoeling is. Dan krijg je zeker wraak voor je inconsequente houding.

Maar als je gewoon naar je lichaam luistert en het vraagt je, smeekt je, smeekt je om die verbintenis te verbreken, luister er dan naar. Leer naar je lichaam te luisteren. Leer te horen wat het je probeert te vertellen. Het is geen schande om toe te geven dat je je op dit moment niet goed voelt. Want iedereen die over je oordeelt, heeft een probleem: met oordelen. Dus niet jij hoeft je zorgen te maken over wat anderen zullen denken. 

Mijn broeders en zusters, dit is een kritiek moment. De energieën komen met grote intensiteit binnen en brengen jullie lichamen in de war. Ik zou zelfs zeggen dat het onbalans brengt, want omdat er zoveel wordt opgewekt door de actie van het Licht, kan het lichaam het niet allemaal verwerken. En juist de twijfel, juist het moment dat je niet begrijpt wat er gebeurt, verlaagt je vibratie en je wordt ziek. 

Het is belangrijk om altijd te accepteren wat je lichaam je vertelt. Wees mild voor jezelf. Kalmeer jezelf. Help jezelf. Zorg goed voor jezelf. Laat je lichaam zien dat je het leuk vindt, dat je ervan houdt. En dat je er nu bij bent en doet wat je kunt om het beter te maken. Dat is wat belangrijk is. Niet alles wat gedaan moet worden boven je eigen integriteit stellen. 

Denk aan je lichaam met liefde, met genegenheid, met acceptatie. Alsof het kleine kinderen zijn die graag vastgehouden willen worden als ze zich niet goed voelen. Respecteer je lichamen. Bekijk ze met Liefde. Vergeet oordelen. Vergeet wat er tegen je kan komen. Jij weet wat er met je aan de hand is. Wees er dus voor dat jij je goed voelt. Zodat je in balans bent. 

Begrijp, mijn broeders en zusters, dat ieder van jullie als een glas is waarin energie binnenkomt en zich ophoopt naargelang je vibratie. Als je hoog trilt, absorbeer je meer Licht en gebeuren veranderingen sneller. En het tegenovergestelde is ook waar. Als je niet zo hoog trilt, absorbeer je niet zoveel Licht en gebeuren veranderingen niet zo snel. Maar alsjeblieft, laten we er niet voor kiezen om laag te vibreren alleen omdat je de transformaties niet wilt voelen. Jullie lichamen moeten veranderd worden. 

Dus dit gebeurt allemaal tegelijkertijd. De verandering, de transformaties, de reiniging, en als je meer energie in de lichamen gooit, kunnen ze het niet aan; ze storten in. En dan verdwijnt de balans die je voor ziekte behoedde. Maar ze liggen nog steeds op de loer, klaar voor een kleine misstap. 

Weet hoe je je lichaam moet respecteren. Besef hoe ver je kunt gaan. Dit is belangrijk op dit punt in je reis. Houd van je lichaam. Maar hou vooral van jezelf.