Lieve zonen en dochters van de planeet Aarde! IK BEN MARIA!

Ik draag in mijn handen een mantel, een van de vele die ik jullie al heb aangeboden. Maar elke mantel die ik breng is een andere, geschikt voor het moment. Ik leg deze mantel nu in jouw handen. Nee, doe hem nog niet om. Deze mantel is een geschenk. We zijn op een moment dat jullie geschenken uitwisselen. Je kunt niet met lege handen komen.

Deze mantel zal in het hart van ieder van jullie blijven; opgevouwen, precies zoals hij is. En wanneer je steun, troost en een knuffel nodig hebt, denk dan aan de mantel. Op dit moment van nood, wanneer je je alleen voelt, zonder opties, zonder te weten wat je moet doen, neem dan de mantel en leg hem op je rug. Je hoeft niets te zeggen. Want als ik iemand van jullie deze mantel zie dragen, weet ik dat ik voorzichtiger moet zijn om je in die situatie te helpen.

Bewaar de mantel weer in je hart als het probleem voorbij is. Het is belangrijk, mijn zonen en dochters, dat je het onderscheidingsvermogen hebt om op het juiste moment om hulp te vragen. Het is niet gewoon een kwestie van de mantel de hele tijd dragen. Nee. Laten we zeggen dat het een mantel is voor moeilijke problemen; voor complexe situaties, die je zal helpen om kracht te hebben en de juiste weg te kiezen voor de situatie in kwestie.

Gebruik deze mantel niet voor kleine problemen. Je moet weten wanneer je hem moet gebruiken. Want als je op elk moment van reflectie, op elk moment van keuze, de mantel neemt en in je steekt, wat gebeurt er dan? Het is alsof je roept: “Kies voor mij. Help me dit probleempje op te lossen?” Met andere woorden, je zegt tegen mij: “Ik wil niet nadenken. Ik wil het niet begrijpen. Ik wil je hulp om hier zonder al te veel moeite uit te komen.”

Natuurlijk help ik altijd. Maar dit is niet goed voor je, want de afhankelijkheid van ons woord, onze energie, onze hulp, wordt zo schadelijk dat je stopt met denken; je wilt altijd onze hulp. En dat is niet hoe een wezen evolueert. Degenen die op het pad zijn, die zich aan het voorbereiden zijn, of die er bijna klaar voor zijn, moeten goede keuzes kunnen maken. Zo laten ze zien dat ze de lessen hebben geleerd die wij ze hebben geleerd.

Daarom geef ik je de opgevouwen mantel. Het is niet bedoeld om altijd te dragen. Het is voor moeilijke momenten, voor complexe momenten. Dan zal het zijn functie hebben. “Maar waarom? Waarom kun je ons niet altijd helpen?” Omdat jullie wezens met keuzes zijn. De keuzes worden door jullie gemaakt, niet door ons. En jullie moeten leren kiezen.

Als je elke keer dat je een probleem hebt, een klein probleem, makkelijk op te lossen, om onze hulp vraagt en wij je helpen, wat doen we dan met je? We nemen je macht weg. De macht om goede keuzes te maken, of niet. Want als je een slechte keuze maakt, is dat een les die je moet leren. En later zul je het waarschijnlijk niet meer doen.

Dus als we je helpen, als we je begeleiden, zul je te lui zijn om na te denken, om beslissingen te nemen. En dat is niet wat we willen. We willen sterke en krachtige wezens, die in staat zijn om hun eigen beslissingen te nemen. Zie ons niet als de oplossing voor alles. Dus, ja, mijn mantel zal helpen, maar als het iets is dat je echt niet alleen kunt; waar je alleen moeite mee hebt om het antwoord te vinden. Of het iets is wat je al vaak hebt geprobeerd, maar nog steeds niet hebt gevonden. Dan kun je de mantel gebruiken.

En denk niet dat dit stom is, want dat is het niet. Het is iets heel serieus en heel belangrijk voor de reis. Elke keer dat je op ons vertrouwt voor kleine, onbelangrijke dingen, verlies je een deel van de kracht die je hebt. Omdat je jezelf niet vertrouwt, dat je in staat bent om dingen op te lossen, dat je in staat bent om goede keuzes te maken. Alsof je tegen jezelf zegt: “Ik heb niets geleerd, ik heb nog steeds hulp nodig.”

Je hebt altijd hulp nodig. Maar je moet weten hoe je om hulp moet vragen. Word niet afhankelijk van ons. Wil ons niet zien als je reddingslijn. Je bent bekwaam, je bent krachtig. Gebruik je eigen krachten. Want door zo te handelen, staan we allemaal om je heen en geven we je meer kracht, meer macht. Omdat we zien dat je weet hoe je je pad moet bewandelen.

Je bent niet afhankelijk van ons. Je hebt niet elke minuut een woord van ons nodig. Je hebt geleerd wat je moet leren. En nu ga je vooruit met opgeheven hoofd, je lichaam rechtop en vol vertrouwen in het pad dat je bewandelt. Dus, mijn zonen en dochters, we zijn hier altijd. Maar zie ons niet als iets waartoe je je elke seconde wendt. God de Vader/Moeder heeft jullie kracht gegeven. Dus gebruik deze kracht. Geloof in jezelf. En je zult zeker steeds onafhankelijker worden.