Lieve kinderen van de planeet Aarde! IK BEN MARIA!
Opnieuw breng ik een prachtige blauwe mantel, vol stralende sterren, die ik over ieder van jullie heen leg, mochten jullie dat willen.
Mijn lieve zonen en dochters, verdriet doet soms pijn, het doet pijn aan het hart, het is een krachtig gevoel dat, als het aangewakkerd wordt, je neerslachtig wordt dat de reden om te leven lijkt te verdwijnen. We begrijpen dat je dit gevoel vaak ervaart vanwege je eigen lijden of het lijden van degenen van wie je houdt, maar laat je niet hechten aan dit gevoel. Zoals ik al zei, het is krachtig. Het laat je twijfelen, je gelooft niet, je stelt zinloze vragen zodat er geen antwoord is. Het brengt pijn in je lichaam, omdat je cellen je verdriet voelen.
Leef niet te lang met dit gevoel. Natuurlijk begrijpen we dat veel momenten hiertoe leiden, maar het is belangrijk dat dat moment geleefd wordt en dat je het begint te overwinnen, om alles met verlichte ogen te bekijken, niet met droevige ogen. Wat God de Vader/Moeder voor elk kind bereidt is geen lijden, het is geen pijn, het is altijd licht, vreugde en overvloed. En waarom ga je door zulke gevoelens heen?
Door je eigen emanaties, door de reis van de ziel, door de evolutie van de ziel. Eenvoudig gezegd kunnen we zeggen dat jullie onderweg veel mensen verdrietig hebben gemaakt en dat verdriet nu als gevolg daarvan terugkeert. Maar je hoeft dit niet te versterken, je hoeft niet te voeden wat is aangekomen. Je hoeft je alleen maar te realiseren dat iedereen doormaakt wat hij of zij moet doormaken.
Lijd niet onder het lijden van de ander. Als je moet, wees dan aan hun zijde, als een schildwacht, die laat zien dat je op elk moment kunt helpen, zonder woorden, zonder veel, gewoon door je aanwezigheid en al je Liefde te laten zien. Alles, elk gevoel, gaat voorbij; het komt met een enorme intensiteit en verdwijnt geleidelijk, verliest zijn kracht; maar als je het voedt, als je je erdoor laat dragen, groeit het alleen maar en neemt het je dieper en dieper mee en maakt het de reis terug steeds moeilijker.
Dus mijn zonen en dochters, pijn en lijden maken deel uit van de aardse reis. Jullie hebben ervoor gekozen om er doorheen te leven, maar laat verdriet niet degene zijn die je leven leidt. Kijk ernaar en zie het, maar laat het niet overheersen. Vertrouw, geloof dat alles al geschreven staat, maar dat ook jij het pad van je leven een beetje kunt veranderen, het lijden kunt verminderen, de pijn kunt verminderen. En om dit te laten gebeuren, moeten jullie je zielen verhogen, je vibraties verhogen, zodat je alle hulp kunt ontvangen die je nodig hebt om te minimaliseren wat je doormaakt.
k heb hier verdriet als voorbeeld gegeven, maar elk ander gevoel van lage trilling is heel krachtig. Voed ze niet. Geef ze geen kracht. Hef je hoofd op. Hef je lichaam op, zodat we je kunnen helpen en al deze momenten lichter en gemakkelijker te doorstaan kunnen maken. Denk nooit dat God de Vader/Moeder je verlaten heeft, nooit. Maar als je zoveel negatieve gevoelens uitstraalt, wordt onze hulp belemmerd.
Dus je moet geloof en vertrouwen uitstralen en dan zullen we er voor je zijn. Ik zou niet zeggen dragen, maar je aaien, voor je zorgen, je van tijd tot tijd knuffelen, zodat je kracht zich vermenigvuldigt. Vergeet nooit, mijn zonen en dochters, dat mijn mantel altijd bij jullie zal zijn en daarmee al mijn Liefde.
Kom naar mijn schoot wanneer je maar wilt en ik zal je zeker door alles heen helpen, wat het ook mag zijn.
