Lieve broeders en zusters van deze prachtige planeet Aarde! IK BEN MEESTER NADA!

Ik draag een rode roos in mijn handen en ik plaats hem in het hart van iedereen die er op dit moment voor open staat om hem te ontvangen. Ze zal daar niet lang blijven. Het zal je hart vullen met de energie van Liefde, van Licht, en zal na verloop van tijd verdwijnen.

Mijn broeders en zusters, we zijn met velen. En jullie bevinden je vaak met kleine, Derde Dimensionale gedachten, denkend over belangrijkheid, over keuzes. Wie van ons te kiezen? Wie van ons om hulp vragen? Er zijn velen van ons. Welke moet ik kiezen?

Begrijp, het is niet belangrijk voor ons om beter of minder belangrijk te zijn dan anderen. Ieder van ons heeft een rol gekregen van God de Vader/Moeder. En we vervullen die rol met veel Liefde, met veel vrede in ons hart. Het is als een grote industrie.

Er zijn mensen aan de top, die de beslissingen nemen, die de processen creëren. En elke laag in dat organigram heeft andere functies. Maar wie maakt de fabriek? Wie maakt het product? Wie bereidt het voor? Wie maakt het klaar voor die industrie om te overleven? Dat zijn de mensen onderaan. Zij zijn de werknemers of het personeel, zoals je wilt. Er zijn zoveel namen dat ik niet eens weet welke ik moet gebruiken. In mijn tijd waren het werknemers. Tegenwoordig zijn er verschillende manieren om ze te noemen, maar ze leiden allemaal tot één gevoel; voor velen minderwaardigheid.

Dus laten we eens nadenken: Waarom voelen degenen aan de onderkant zich zo minderwaardig? Waarom worden ze rond gecommandeerd? Waarom hebben ze geen eigen wil? Waarom beslissen ze nergens over? Ze doen gewoon wat hen gezegd wordt.

Maar laten we er eens op een andere manier over nadenken.

Laten we eens nadenken over het feit dat jij, die daar op die basis zit, hoe minderwaardig je ook denkt dat je bent, degene bent die het laat gebeuren. Want als jij niet zou creëren, als jij niet zou produceren, zou die industrie geen producten hebben om te verkopen.

Want degenen aan de top, die de beslissingen nemen, zijn vaak niet in staat om het product te maken. Dus ik zou zeggen dat deze piramide verkeerd is. Dit organigram is verkeerd. Degenen die daadwerkelijk dingen maken, zouden bovenaan moeten staan. Want zonder hen zou er niets uitkomen, zou er niets geproduceerd worden.

Maar juist door de structuur van hun samenleving is het nodig om ze daar neer te zetten met dat immense gevoel van minderwaardigheid. En vaak komen ze zelfs in opstand omdat ze zich in zo’n ondergeschikte positie bevinden.

Maar laten we het eens op een andere manier bekijken.

Als je je zo slecht voelt, waarom probeer je je dan niet te ontwikkelen? Waarom probeer je jezelf niet voor te bereiden om naar hogere niveaus te gaan? Veel mensen doen dat. En ze bereiken hele hoge niveaus.Dus gaan zitten huilen, klagen, schelden, lost het probleem niet op. Als je je zo slecht voelt, zoek dan naar alternatieven om te verbeteren, om omhoog te gaan.

Dit is dus het concept van jullie samenleving. Er zijn zij die bevelen en zij die gehoorzamen. Is dat niet hoe jullie praten? Of zou dat niet zo moeten zijn? Degenen die de werkmogelijkheden creëren en jullie werken om te produceren voor het geheel, zou het niet zo moeten zijn?

Zou het niet één grote familie moeten zijn die allemaal naar hetzelfde doel toe werkt, producten op de markt brengen en goed gemaakte kwaliteitsproducten?

Zodat degenen die daarboven zitten, alleen maar creëren en, zoals jij zegt, de lakens uitdelen, zien hoe belangrijk degenen aan de top zijn voor hun eigen welvaart, want zonder jou zou er geen industrie zijn.

Dus begrijp dat ik met dit voorbeeld het volgende probeer te zeggen: er is een keten. In jullie wereld zijn er deze lagen van superioriteit, inferioriteit, waar de maatschappij zelf jullie graag de hele tijd aan herinnert: jullie staan onderaan. Waarom?

Als je hard werkt en wilt, kun je aan de top komen. Niemand wordt geboren om een ondergeschikte te zijn. Iedereen wordt geboren met keuzes, en het zijn de keuzes die ervoor zorgen dat je onderaan blijft staan of naar de top stijgt en misschien op een dag zelfs die leidinggevende positie bekleedt.

Oké, laten we een parallel trekken.

Dit is wat ik het paradijs noem, waar wij allemaal wezens van Licht zijn. Bestaat er zoiets als een organigram met een baas? Dat zou in dit geval God de Vader/Moeder zijn en wij allemaal daaronder, die onze missies vervullen, ondergeschikt of niet. Zou dat het geval zijn? Nee, zo is het niet.

We maken allemaal deel uit van het geheel. We weten allemaal dat we bijdragen aan het geheel, niet aan onszelf. Dus natuurlijk zijn er wezens die actiever zijn, die de grote beslissingen nemen, maar net als bij jou, in jouw wereld, zou er niets gebeuren als er geen andere wezens waren. Omdat de andere wezens niet ondergeschikt zijn, we zijn allemaal gelijk.Maar wij zijn degenen die het allemaal mogelijk maken. De grote waarheid is dat we geen publiek willen. We willen geen applaus. We hebben het niet nodig omdat we onvoorwaardelijke Liefde hebben en alles wat we doen is voor het welzijn van het geheel, niet voor ons eigen welzijn. En voor het geheel.

Dus handelen we in vele delen van het Universum. Niet alleen hier op planeet Aarde. En we zijn erin geslaagd om onze evolutie op precies deze manier te bereiken. Net als jullie bereiden we ons voor en gaan we een dimensie, een positie omhoog, maar zonder superioriteit, zonder inferioriteit.

Het is gewoon zo dat met elke positie die we innemen, onze verantwoordelijkheden enorm toenemen. Velen van ons willen blijven waar ze zijn. Net als jij. Nee, het is prima hier, ik heb genoeg werk, ik wil niet meer groeien. Ik ben blij met wat ik doe en jij blijft waar je bent met veel liefde in je hart.

En er zijn mensen die niet omhoog willen, die willen altijd evolueren, altijd. En zij zetten de klim van evolutie voort. Omdat ze dat willen, omdat het in hun ziel zit.

Het grote verschil tussen ons en jullie is dat we geen ego hebben. Er is geen superioriteit of inferioriteit. Het is niet omdat een wezen in een hogere dimensie is, dat hij superieur is aan mij. Nee, dat is hij niet. Hij is daar uit vrije keuze. Als ik ervoor kies om daarheen te gaan, kom ik er ook.

En als ik ervoor kies om hier te blijven, is dat ook prima. Ik voel me niet minder dan wie dan ook, of superieur aan wie dan ook. Maar we werken allemaal samen, we werken allemaal in één gedachte.

Dus in dit proces van ascensie op de planeet Aarde handelen we allemaal. Niemand wordt overbelast. Dan doe ik meer en iedereen blijft. Zoals Miguel zou zeggen: de anderen liggen in de hangmat sap te drinken. Nee, we werken allemaal, we zijn allemaal betrokken bij het proces als geheel, voor het geheel, voor jullie.

Dus als een van jullie denkt: welke ga ik bellen? Dan bel ik degene die bijna niemand belt. Arme jongen, die zit vast vergeten in een hoekje. Dat bestaat niet voor ons, omdat we deel uitmaken van het geheel.

Het is alsof op het moment dat je een van ons koos, we allemaal samenkwamen en een van ons creëerden om jou te dienen. Het zijn altijd wij allemaal die dienen.

Dus laat die kleine gedachte varen dat je de een of de ander leuker moet vinden en dat dit ons jaloers zal maken. Zoiets bestaat niet. Daar zijn we al lang geleden overheen gestapt, want dat is ego.

We zijn allemaal gelijk voor God de Vader/Moeder. Maar ieder in zijn eigen rol, ieder met zijn eigen functie. En we zijn belangrijke onderdelen van dit geheel. Als een van ons stopt met zijn taak. Er ontstaat een kloof en we hebben een probleem op te lossen.

Dus we staan altijd klaar. We laten geen gaten vallen, we rusten nooit. Ik zou je willen zeggen dat we geen vakantie hebben. Maar we werken met liefde. Omdat dit onze rol is.

Om te zorgen voor het universum, om te zorgen voor wezens als een dag. In mijn geval en dat van de andere Opgestegen Meesters, wordt er voor ons gezorgd. Vandaag geven we de Liefde terug die we hebben ontvangen.

Dus onthoud altijd: ik ga zo-en-zo roepen. Eén van ons. Ik weet zeker dat het niet die man zal zijn die naar je toe komt. Het zal altijd een mooie mix van ons allemaal zijn. Waar ieder van ons een beetje van onze eigen Liefde en onze eigen manier in stopt. En al deze som komt naar jou.

Kijk eens hoe prachtig ons paradijs is!

Dus, mijn broeders, maak je geen zorgen over wie je moet bellen. Vraag gewoon om hulp. Mensen daarboven, help me! Zo simpel is het, je hebt al dat gedoe niet nodig, al die ceremonies, rituelen, altaren om ons te roepen. Gebruik je eigen woorden.

Want wat maakt dat we een oproep beantwoorden is ons hart, wat is er in het hart van de persoon die ons roept. Als je hart gespannen is, je hulp nodig hebt en je er met veel liefde om vraagt, wow, dan zijn we er allemaal, via één persoon.

En je zult geholpen worden. Er is geen afscheiding zoals jij op de planeet. Er is een grote energie, de som van alle energieën, alle wezens die je kent en vele waar je geen idee van hebt.

Het is deze som die ieder van jullie bereikt wanneer je om hulp vraagt.

Maak je dus geen zorgen over wie je moet bellen.

Want ik heb die vlam of die straal nodig. Maak je geen zorgen, want je zult ze allemaal ontvangen. Niet alleen degene die je hebt aangeroepen. We antwoorden eenstemmig. Allemaal tegelijk. Dus zoek ons altijd op. En maak je geen zorgen. Dat je denkt dat we jaloers op elkaar zijn. Weet gewoon dat we ontzettend blij zijn, allemaal tegelijk, als je om hulp vraagt. Je hebt geen idee hoe gelukkig we zijn. Om effectief alle kracht te kunnen uitoefenen die we allemaal in elk van jullie hebben.