Lieve broeders en zusters van planeet Aarde! IK BEN ROWENA!

Ik vind het heerlijk om bloemen uit te delen. Op dit moment heb ik een groot boeket roze rozen in mijn handen. Stel je dit boeket voor. Het is prachtig, met veel rozen, wat bladgroen; wat je maar wilt. Wil je er een strik om doen? Je kunt een strik maken. Zijn de rozen open of dicht? Ik geef de voorkeur aan open. En jij? Ik wil dat het heel mooi is, maar niet té open, want anders vallen de bloemblaadjes van nature af. Laten we zeggen dat dit boeket, een beetje dicht, een beetje open, veel van deze rozen bevat. Het is een heel royaal boeket.

Dus, op dit moment geef ik je dit boeket. En wat vertegenwoordigt het? Het vertegenwoordigt liefde, sereniteit, schoonheid, vrede, al die gevoelens die je naar evenwicht leiden. Neem het in je handen. Voel de energie die ik er net in heb gestopt, die zich nu door je lichaam verspreidt en je balans, sereniteit en vrede brengt. Wat ga je met dit boeket doen? Aan het einde van deze boodschap zal het verdwenen zijn, maar het zal de rol hebben vervuld die ik het heb gegeven: dit moment van vrede en sereniteit brengen.

Mijn broeders en zusters, het kwaad van deze wereld is angst, leven in de toekomst, leven buiten het heden. En daarom vraag ik ieder van jullie: Versnel jij de tijd? Je hebt die kracht niet. Dus versnel je alleen je lichaam, je geest, je cellen.

Stel je een machine voor. Die is ontworpen, gepland en geassembleerd om op een specifieke snelheid te werken. Een snelheid waarbij alle onderdelen, de tandwielen, perfect functioneren. En dan, door een foutje, geef je die machine wat meer energie. Hij zal het een tijdje volhouden, maar uiteindelijk zal hij doorbranden omdat de onderdelen verslijten. De kracht die hij uitoefent om te werken zal het beoogde doel te boven gaan. Dan zal hij ermee ophouden.

Stel je voor dat die machine je lichaam is. Je bent geprogrammeerd en geschapen om in balans te leven, in het heden. Maar je wilt de tijd versnellen. Maar je versnelt de tijd niet; je versnelt je cellen, je processen. En dan vraag ik: was je lichaam hierop voorbereid?

Velen zouden me antwoorden: “Oh ja, het was voorbereid, want als ik ren, versnel ik alles.” Ik ben het daarmee eens. Je lichaam is voorbereid op hardlopen, op een iets grotere inspanning. Maar besef dat er tijdens het hardlopen een mechanisme in je lichaam ontstaat dat het volledig verandert, en dat het zich voorbereidt om te rennen. Je hart klopt sneller, je bloed stroomt sneller, je ademt sneller. Al je chemische reacties worden versneld, maar over het geheel genomen, omdat deze snelheid is waar je lichaam op voorbereid is.

Maar denk niet dat wat je met je lichaam doet, kilometers en kilometers en kilometers rennen, gezond is; want dat is het niet. Het gaat verder dan gepland en is ook niet goed voor het lichaam. Alles moet in balans zijn. Maar terug naar versnelling.

Dus je vertelde me dat hardlopen hetzelfde is als angstig zijn. Interpreteer je je angst zo? Omdat je niet rent; je staat stil. Het zijn je hersenen die deze veronderstelde versnelling van de tijd creëren. Dus het versnelt zichzelf. En versnelt de rest van je lichaam mee? Nee. De rest van het lichaam raakt de draad kwijt omdat je stilstaat. Het gaat er niet om de loopsnelheid te bereiken. Maar de hersenen zeggen: “Snel, loop sneller.” “Maar waar ga ik heen als ik stilsta?” vraagt ​​het lichaam.

En dan besef je dat er een discrepantie in begrip is? De hersenen willen versnellen, maar het lichaam zegt: “Nee, ik sta stil, ik ga niets versnellen.” Maar deze onbalans tussen de hersenen en de cellen veroorzaakt een grote onbalans in het Geheel. Omdat sommige cellen willen rennen; andere niet. En dan vraag ik je: heb je de tijd versneld? Heb je het echt sneller laten gebeuren? Nee, dat heb je niet gedaan.

De enige manier om iets sneller te laten gebeuren, is door het te versnellen. Je wilt een cake bakken, maar je wilt dat hij snel klaar is, maar daar is hij niet voor gemaakt. Hij moet langzaam bakken, zodat hij luchtig, gaar en heel mooi is; oh, en heerlijk. Maar je wilt snelheid, dus wat doe je dan? Je verhoogt de temperatuur, en wat gebeurt er? Hij bakt niet, hij verbrandt. Zie je? Zoals alles een tijd heeft, heeft alles een balans?

Iets nu willen, voor vandaag, versnelt de tijd niet. Tijd… sterker nog, een tijd die niet bestaat. De lineaire tijd waarin je leeft, is gecreëerd om je in deze cyclus van angst en wachten te houden waarin je bent terechtgekomen. “Wat als waar je op hoopt niet komt? Wie kan garanderen dat het komt? Je bent voor niets uit balans gebracht.”

Dus leer, mijn broeders, angst leidt tot niets. Bak de cake op de juiste temperatuur. En laat hem daar gewoon staan. Op het juiste moment is hij klaar en heerlijk om te eten. Dus, doe een kleine oefening.

Als je iets verlangt, als je aan iets denkt, zet dan een mandje naast je neer, een prullenbak, ja. Dat mandje correspondeert met waar je aan denkt, waar je naar verlangt. Dan, elke keer dat je je dat herinnert, zul je zeggen: “Ik gooi al mijn angst in de prullenbak.” En gooi het. Maak een beweging die aanvoelt alsof je het oppakt en in de prullenbak gooit. Het kost niet veel, je hoeft niet na te denken, je hoeft je niet te concentreren. Je hoeft niet eens in de Goddelijke Aanwezigheid te zijn. Het is een beweging… jij, jij, als mens, zonder iemands bemoeienis. Jij bent het. Jij bent het die jezelf heropvoedt. Jij bent het die balans vindt.

Heb je je gerealiseerd dat je angstig bent? Gebruik je handen, alsof je iets in jezelf vastpakt en zegt: “Ik neem al deze angst en gooi het in de prullenbak”, en gooi het in de prullenbak. Broeders en zusters, jullie zijn machtige wezens. Je herkent en accepteert de kracht die je hebt gewoon niet. Dit laat je hersenen zien dat je geen angst wilt hebben. Hoe hard ze ook proberen de tijd te versnellen, je zult zeggen: “Ik gooi deze angst in de prullenbak”, en gooi het in de prullenbak. Dan zullen je hersenen zeggen: “Huh? Maar ze willen me niet verder versnellen?” En ze zullen zich realiseren dat ze uit deze cyclus van angst, van wachten, moeten breken.

Geef alles wat je verlangt over aan het universum, aan het Licht. En je kunt dit gebaar zelfs verbeteren. Wanneer je denkt dat je angstig bent, gooi de angst dan in de prullenbak en zeg: “Ik ben Licht! En ik ben klaar om alles te ontvangen wat het Licht en het universum me sturen.” Dan accepteer je dat alles op zijn eigen tijd komt. Want het Licht zal nooit iets versnellen. Het zal het op zijn eigen tijd naar je toe brengen.

Velen gebruiken deze mantra al de hele tijd. Maar ik wil jullie één ding vertellen, broeders: het opschrijven van de mantra heeft niet veel zin. Je moet ernaar leven. Je moet geloven in wat er gezegd of gedacht wordt, of, kom op, zelfs geschreven. Gaan jullie terug naar jullie schooltijd, toen velen hier steeds dezelfde zin als straf schreven? En dan vraag ik: Wist je wat je schreef, of schreef je het alleen maar om de straf te volbrengen?

Hoe weet ik dit? Ik observeer. We nemen allemaal het leven op aarde waar. Elke beweging, elke handeling. Dus we weten alles wat velen van jullie is overkomen. Dus ik zeg jullie: Leef de mantra! Spreek de mantra met overtuiging uit, en dan zeg ik jullie: Wees in de Goddelijke Aanwezigheid. Combineer deze twee bewegingen: angst opzijzetten en accepteren dat je van het universum ontvangt, alles op zijn eigen tijd; alles op het juiste moment.

Dat is het, mijn broeders. En ik zeg tegen ieder van jullie: er is geen medicijn dat angst kan genezen. Medicijnen zijn als een kruk, waarmee je gelooft dat je beter wordt. Maar diep van binnen blijft je brein bevelen geven; alleen het medicijn heeft het hees en stemloos gemaakt. Dus luistert je lichaam nauwelijks, maar het blijft racen, omdat jij de baas bent. En je geest is er nog steeds, angstig als altijd.

Dus, verander, verander de manier waarop je naar alles kijkt. Geef alles over aan het Licht en aan het universum. En alles komt op zijn tijd, zonder angst. Zonder dat je iets bijzonders nodig hebt, is alles heel eenvoudig, alles is in balans.

Voor de Lichtcode van vandaag sluit ik af met de volgende zinnen:

“Ik leer te geloven in mijn kracht.

En ik weet dat ik met de tijd zal slagen.

Ik heb de kracht om alles in mij en om mij heen te veranderen.

En ik geef me volledig over aan het Licht, zodat dit kan gebeuren.”

Zeg na deze zinnen het volgende woord: Calcentáticum! Calcentáticum! Calcentáticum!

En vergeet nooit, mijn broeders, dat jullie kracht hebben. De kracht om jullie leven en jullie lichaam te veranderen. Geloof erin. Zoek naar evenwicht. Wees in evenwicht. En jullie zullen te zijner tijd zeker alle resultaten zien.