Lieve kinderen van de planeet Aarde! IK BEN SANANDA!
Opnieuw is mijn hart gevuld met vreugde. Ik voel me zoals vroeger, bovenop een berg, pratend met jullie allemaal.
De uitdagingen zullen talrijk zijn. De obstakels zullen variëren in grootte. Maar waar kunnen jullie zeker van zijn? Dat elk van hen, eenmaal overwonnen, iets is dat je bijblijft; het is een last die je niet langer draagt; het is een leerervaring die je meeneemt. Kijk naar alles met vreugde, omdat je het obstakel hebt kunnen overwinnen, omdat je erover hebt gezegevierd.
Velen van jullie antwoorden me hier: “Nee, ik heb niets bereikt”. Dus daar gaan we. Waarom heb je niets bereikt? Welk gevoel straal je nu uit als je me dit vertelt? Woede, teleurstelling, vragen? Dus daar begint je leerproces.
Vergelijk jezelf niet met anderen. Elk obstakel heeft zijn eigen omvang en behoeften. Kijk dus niet naar het obstakel van een andere ziel; het is van hen alleen. En als jouw obstakel identiek is aan dat van de andere ziel, is het misschien identiek in vorm, maar niet in essentie. Want de essentie van elk van hen is toegevoegd aan het gevoel, het moment, de ervaring die jouw ziel heeft beleefd en die totaal anders is dan die van de andere ziel.
Je blijft boos en teleurgesteld naar de problemen kijken. “Ik ben op een pad van ascensie, ik doe alles goed, en waarom stoppen de problemen niet?” Kijk, ik ga jullie vertellen dat dit moment nog ver weg is, voor ieder van jullie? We hebben het hier al een paar keer gezegd, maar jullie lijken het niet te willen horen. Jullie ruimen in deze incarnatie, op dit moment, alle gebeurtenissen op die veroorzaakt zijn door millennia en millennia en millennia.
Denk je dat ze met weinigen waren? Denk je dat jullie heiligen waren? Als jullie heiligen waren, zouden jullie niet geïncarneerd zijn. Dus nee, bekijk het ene probleem niet als het andere. Ja, het is er nog één. Dus ik zou zeggen, bekijk het en zeg: “Dat is er één minder die ik op mijn reis heb”. Dit is de juiste manier. Elk obstakel dat je achterlaat is er één minder; het is de zekerheid dat je vooruit gaat.
Dus stop met denken dat je de eeuwige underdog bent, dat God de Vader/Moeder je vergeten is, dat je niet verdient wat je doormaakt. Dit is wat ik het meest hoor: “Ik verdien dit niet”. Dus je zegt dat de wetten van God de Vader/Moeder verkeerd zijn. Dat is wat je zegt in deze zin. “Ik verdien het niet”. Dan is de Wet van Terugkeer, gecreëerd door God de Vader/Moeder, verkeerd.
Alles wat je uitstraalt komt naar je terug. Op een dag, op een bepaald moment. Dus als er iets terugkomt, is het van jou, niet van iemand anders. Het kan ook zijn dat je energieën van andere mensen ontvangt, maar in dit geval heb je tegen hen uitgestraald; op een bepaald moment, op een bepaalde dag. Het heeft geen zin om naar de hemel te kijken en te vragen waarom? Of om met categorie te zeggen: “Ik verdien dit niet”.
Waarom verdien je het niet? Weet je wat je ziel heeft gedaan, of weiger je te geloven dat je een ziel hebt; en dat deze ziel veel heeft meegemaakt; veel pijn heeft gedaan; veel heeft aangerand; veel heeft verkracht; veel mensen veel pijn heeft gedaan. Oh, en bovenal heeft het zichzelf al veel kwaad gedaan. Zolang je blijft geloven dat dit allemaal een verzinsel is dat we hebben bedacht om je de problemen uit te leggen die je niet begrijpt, blijf je ronddraaien als een wiel. Het gaat maar rond en rond; het gaat maar rond en rond.
Als je toegeeft dat je zielen een reis hebben en dat alles nu, op dit moment, naar de oppervlakte komt om opgeruimd te worden, is er geen waarom, is er geen “ik verdien dit niet”. Er is iets om te ervaren, om mee om te gaan, om van te leren. Dus maak je zorgen om het te corrigeren, het obstakel op te lossen, het achter je te laten. Want zolang je blijft zeggen: “Ik verdien dit niet”, “Waarom maak ik dit mee?”, is het probleem er nog steeds. En het spijt me om te zeggen: hoe meer je het ontkent, hoe meer het groeit.
Dat is wat er gebeurt. Hoe meer je een probleem ontkent, hoe meer het groeit. Omdat je het niet wilt zien, omdat je het niet wilt zien. Kijk naar je eigen problemen. Erken je fouten. Vraag om onze hulp. “Hoe los ik dit op? We zullen je met alle plezier, liefde en toewijding laten zien hoe je eruit kunt komen. Maar je moet een heel open hart hebben; je moet een nederig hart hebben. En wat is een nederig hart? Het is geen hart dat zichzelf verlaagt. We vragen niemand om zich voor ons te verlagen. Het is een hart dat accepteert dat het fouten heeft gemaakt; dat is een nederig hart. En door te accepteren dat je een fout hebt gemaakt, vraag je om onze hulp. En we zullen je met de grootste Liefde helpen.
Het heeft geen zin mijn lieve kinderen, het heeft geen zin om te klagen, te denken dat het oneerlijk is. Het probleem zal alleen maar groeien. Bekijk het met liefde, accepteer dat het het resultaat is van een fout, waarvan je misschien nooit zult weten wat het was. En dat is precies waar wij klaar staan om te helpen. Want omdat je niet weet wat de fout was, kun je hem vaak ook niet oplossen. Maar als dat nederige hart ons vraagt: “Help me om deze fout te boven te komen, om dit obstakel met liefde en genegenheid te overwinnen”, dan zullen wij er zijn om je te helpen en je de weg te wijzen, zodat je de juiste beslissingen kunt nemen.
Denk niet dat we obstakels zullen verwijderen, want dat zullen we niet doen. Maar we zullen je het Licht geven zodat je je weg kunt vinden, omdat het ook deel uitmaakt van je wijsheid en groei om je weg te vinden. Het is alsof je op een donker pad was, waar je niet vooruit kon zien, en wij je een lamp gaven. Dan licht alles op en kun je de weg zien. En het zal jouw keuze zijn welke kant je opgaat.
Dus, mijn zonen en dochters, wees nederige harten. Accepteer de fouten die verschijnen, de obstakels die verschijnen, de problemen die verschijnen. Begrijp je ze niet? Vraag onze hulp en we zullen je duidelijk laten zien wat ze betekenen. En wees gerust, alleen op deze manier, met een nederig hart, zullen jullie in staat zijn om je één voor één te bevrijden van elk obstakel.