Lieve zonen en dochters van de planeet Aarde! IK BEN SANANDA!
Elke keer als ik naar jullie toe kom, explodeert mijn hart van vreugde en Licht. Het is opnieuw een kans om heel dichtbij te zijn of, zoals ik zou willen, in het hart van ieder van jullie.
Vandaag wil ik jullie een interessante ervaring brengen. Ik breng jullie een meer. Jullie zullen bij dit meer gaan zitten. Dit meer ligt op een heel hoge plek. In de verte zie je alleen maar bergen. Je zit rustig, sereen, aan de rand van dit meer. Je observeert de golven die aan je voeten kabbelen en ze zijn minimaal, bijna niet bestaand. Ze reageren alleen op het zachte briesje dat door deze plek waait. En daar zit je dan, aan het meer.
Wat komt er in je op? Zorgen, problemen, angsten. Wat vervuilt je geest op dit moment? Sluit je ogen en vraag jezelf af: Waarom ben je op zo’n prachtige plek en denk je aan zoveel slechte dingen? Je bent op een plek van vrede, van Liefde, van evenwicht in de natuur. Je zit in het lichaam van Gaia. Waarom zoveel slechte gedachten?
Misschien komt het antwoord niet. Misschien wil je het antwoord niet horen. Of misschien denk je nergens aan. Misschien observeer je het landschap. Velen denken misschien aan goede gedachten, zijn dankbaar dat ze er zijn, verwonderen zich over de schoonheid van de plek. Sommigen spelen zelfs met het gooien van stenen in het meer. Anderen raken het water met hun vingertoppen aan en kijken hoe het beweegt. Zoals je ziet, zijn er vele mogelijkheden.
Ieder van jullie is een ander wezen. Dus elk van jullie zou anders reageren op die plaats. Geen van jullie zou identiek zijn aan de ander. Geen van jullie zou hetzelfde denken als de ander. Dus waarom heb ik jullie dit beeld gebracht? Om ieder van jullie te vertellen dat je uniek bent; dat ieder van jullie zijn kracht heeft, zijn geloof, zijn balans en, bovenal, zijn reis. En niet in de laatste plaats ben je een verschillende ziel.
Dus, in deze moeilijke tijden die komen gaan, probeer niet te leven in het moment van de ander. Probeer niet de ander te zijn. Probeer niet te lijden wat de ander lijdt. Ieder van jullie heeft verlossingen opgestapeld die nog voor de hemelvaart moeten worden gedaan. Situaties, geleerde lessen, ervaringen die opgeruimd moeten worden. Maar deze punten zijn van jou.
Je ego wil graag dat iemand de verantwoordelijkheid neemt voor je fouten, nietwaar? Dat vind je leuk; je wilt graag de ander de schuld geven voor iets wat jij hebt gedaan. Maar dat kan niet. Niet op dit moment. Op dit moment is iedereen verantwoordelijk voor alles wat hij gedaan heeft. En de energieën komen terug om gereinigd en getransmuteerd te worden. Je kunt op geen enkele manier iets aan iemand overdragen. Het is aan jou om met elk van hen om te gaan en te leven.
En dan vraag ik jou? Je hebt al een enorme last om mee om te gaan en mee te leven. Zou je de last van iemand anders om voor te zorgen ook accepteren? Wees eerlijk. Het punt hier is niet om aardig te zijn. Je zit al vol problemen om voor te zorgen. Wil je dat iemand langskomt en nog meer problemen op je dumpt die niet van jou zijn? Wijselijk gesproken zul je nee zeggen, dat die van jou genoeg zijn. Dus hoe wil je wat van jou is bij iemand anders dumpen? Jij kunt het bij de ander dumpen, maar de ander kan het niet bij jou dumpen? Dat is een interessante manier om ernaar te kijken.
Dus, mijn zonen en dochters, wat ik hier vandaag breng is het besef hoe eenzaam jullie vanaf nu zullen zijn. Eenzaam in de zin dat ieder van jullie moet leven wat voorbestemd is om te leven; leven wat van jou is. Ruim je eigen rotzooi op. Vergeet anderen. Het pad van anderen is van hen, niet van jou. Hoeveel liefde je ook hebt. Begrijp dat je voor jezelf moet zorgen. Misschien ben je niet eens in staat om te zorgen voor wat van jou is. Hoe kun je jezelf nog steeds willen belasten met dat van iemand anders?
Mijn zonen en dochters, jullie moeten in die vijver gaan zitten en daar alles achterlaten wat jullie niet meer dient, alles wat er niet meer toe doet. Want alles zal veranderen. Niets zal blijven zoals het is. Dus waarom vasthouden aan wat vernietigd zal worden, wat veranderd zal worden?
Doe deze oefening. Ga bij een meer staan met helder, helder en heel sereen water. En vraag Moeder Natuur, Moeder Gaia, om je te helpen alles te zien wat je daar moet achterlaten, wegdoen. En ze zal je zeker helpen.
Een belangrijk punt in dit proces is om je geen zorgen te maken over afhankelijke mensen; degenen die van jou afhankelijk zijn. Iedereen heeft zijn eigen verhaal. Iedereen kwam om te leven wat geleefd moest worden. Je zult dus niets voor hen op je nemen. Er zal voor iedereen gezorgd worden. Niemand zal in de steek gelaten worden. Maar laat alles en iedereen los, zodat je zo min mogelijk lijdt.
Je kinderen zijn al klaar. Ze hebben je hulp niet nodig; integendeel, ze zullen je helpen, behalve de baby’s. Maar maak je over hen geen zorgen; zorg gewoon voor hen en houd van hen. En alles komt goed.
Wees gewoon jezelf. Het is tijd om in dat meer te gaan zitten. Alleen. Alles eruit laten komen, zodat er mee omgegaan kan worden. En aan niets anders denken. En vooral, om alleen aan jezelf te denken. Want de grote les zal zijn: ieder zijn eigen last, ieder zijn eigen pad, ieder zijn eigen keuzes.
