Lieve broeders en zusters van de planeet Aarde! IK BEN SAINT GERMAIN!

Ik draag de Violette Vlam in mijn handen. En op dit moment bedek ik ieder van jullie met mijn vlam. Zodat het jullie kan transmuteren, reinigen, alle kettingen en banden verbreken die jullie nog steeds aan veel dingen binden. 

Nu is het tijd om deze gehechtheid volledig los te laten. Loslaten van materiële goederen, loslaten van mensen, loslaten van gebeurtenissen. Loslaten is geen gemakkelijk moment. Loslaten betekent loslaten. Het is er een herinnering van maken. Het is beseffen dat het niet langer zal bestaan. 

Velen van jullie vragen zich af: “Waarom loslaten? Wie zegt dat we het zullen verliezen? Waarom moeten we deze oefeningen doen die zo pijnlijk voor ons zijn?” Ik kan jullie geen enkel antwoord geven. Ik kan jullie alleen vertellen dat loslaten, beetje bij beetje, stap voor stap, langzaam, zonder haast, geen lijden met zich meebrengt. Het brengt misschien die kleine pijn in je hart met zich mee, die pijnscheut die je voelt omdat je iets kwijt bent, maar die gaat snel voorbij. Want diep van binnen geloof je niet dat je iets gaat verliezen.

Niets is definitief. Niets is precies wat het zegt dat het is. Maar dit is een oefening waarbij de grote vraag is: “Waarom heb ik dit nodig? Wat draagt dit eigenlijk bij aan mijn evolutie?” Ah, je zult zeker veel dingen vinden. En zelfs die dingen die je helpen om te evolueren zouden slechts een herinnering moeten worden. Niets meer. 

Mijn broeders en zusters, elke stap die je zet op weg naar het Licht is een subliem moment. Het is een moment waarop intens bedankt moet worden, want de evolutie van een ziel is niet gemakkelijk of eenvoudig. Er zijn kansen voor nodig; er is het juiste moment voor nodig; er is het juiste leren voor nodig. Dit gebeurt niet elke dag. Het gebeurt niet elke keer in de geschiedenis van elke planeet. 

De individuele evolutie van een ziel bestaat, maar wanneer het zich bevrijdt van het fysieke lichaam. Daar, ja, heeft het de gelegenheid om veel te leren, maar wanneer het terugkeert naar de planeet om te reïncarneren, is alles vergeten. Het is dus geen erg waardevol leerproces. Het is een constant leren en vergeten.

Maar wat jullie nu meemaken is een uniek moment in het universum. Ik kan jullie verzekeren dat als er televisies in het universum waren en als er een grote omroep was, jullie een soap zouden zijn; en iedereen zou elk hoofdstuk met grote nieuwsgierigheid bekijken om alles te leren, wat er gedaan moet worden om te evolueren. Ja, helaas zijn er geen televisies in het universum die feiten van de ene planeet naar de andere uitzenden. 

Maar weet dat het hele universum weet dat de planeet Aarde evolueert; het wordt herboren; het wordt een planeet van de Vijfde Dimensie. En iedereen is heel nieuwsgierig om te weten hoe de wezens die hier leven door dit proces zullen gaan. Hoe zal hun hart zijn? Hoe zal hun geest zijn? Dit is de constante vraag. 

Dus stel ik jullie een vraag: Wat heb je liever: de oefening van het loslaten doormaken, beetje bij beetje, rustig, zonder al te veel lijden; of alles in één keer verliezen? Sommigen van jullie hebben onlangs de ervaring gehad om alles te verliezen, van het ene moment op het andere. Vraag deze mensen hoe het voelt? 

Om je referenties te verliezen, om je herinneringen te verliezen, om alles te verliezen; om alleen over te blijven met de kleren aan je lijf. Vraag hen: wat is dit moment? Ik zou je zeggen dat deze mensen er meer dan klaar voor zijn. Sommige gewetens zullen nu vallen. Sommigen zullen zich realiseren wat ze werkelijk hebben doorgemaakt. Begrijp je? Niets is wat het lijkt. Alles heeft een reden. 

Dus, mijn broeders, jullie hebben nog steeds deze kans om beetje bij beetje los te laten. Leef met het minimum. Doe je deel voor Gaia. En wees er zeker van, elk klein gebaar is niet nutteloos, integendeel, elk klein gebaar naar de planeet wordt gevoeld in Gaia’s hart. En ze is zo dankbaar, zo gevleid, dat ze je geschenken geeft, zelfs als je het niet weet. Omdat je een gebaar van respect en liefde voor haar hebt gemaakt. 

Ik realiseer me, mijn broeders en zusters, dat velen van jullie liever zouden zien dat de tijd zou komen; dat het allemaal tegelijk zou zijn. Maar ik verzeker jullie dat het geen gemakkelijk gevoel is om te ervaren of te begrijpen. En bovenal moet je heel voorzichtig zijn dat je de rollen niet omdraait; dat je niet naar de andere kant van de lijn springt en alleen maar opstand en pijn vibreert; dat je alles verliest wat je al bereikt hebt. 

Ik zeg niet dat jullie midden op straat moeten gaan wonen, zonder enige vorm van comfort. Nee. Blijf in je huis wonen, leef je leven. Leer gewoon los te laten en met zo weinig mogelijk te leven. Leer te delen met hen die niets hebben, of met hen die minder hebben dan jij. Maar ik heb liever dat je deelt met hen die niets hebben; dat is eerlijker. Want zij die weinig hebben, hebben iets, maar er zijn er ook die niets hebben. 

Probeer er dus voor te zorgen dat de dingen terechtkomen bij degenen die niets hebben. Draag je steentje bij. Begin met delen. Geef elke broeder of zuster alles wat jij hebt. Klamp je nergens aan vast. Lijd nergens voor. Geef je bloed niet, zoals je zegt, om iets te veroveren. Dit is niet langer de tijd. 

Nu is het tijd om te leven. Het gaat erom dat je dankbaar bent voor alles wat je bereikt hebt. Het gaat erom dat je dankbaar bent dat je in dit moment leeft, waarin je de kans krijgt om het hele proces te doorlopen. Oh, je zult zoveel leren, bovenal zul je leren dat alles waar je je vandaag aan vastklampt geen waarde heeft; niets heeft de waarde die jij eraan toekent. 

Wat echt telt is de liefde in het hart; het is het gevoel naar de ander toe; het is de onthechting, de vrede die in harten heerst. Dit is onbetaalbaar. Trillende vrede, trillende Liefde, trillend Licht is onbetaalbaar. Niets is vergelijkbaar. Niets vervangt. Niets voegt iets toe. Het is gewoon dienen. Maar niet dienen als een lakei, als een bediende. Nee. Het is dienen om bij te dragen, om te vermeerderen, om te delen; iedereen is gelijk. Iedereen in staat stellen dezelfde dingen te ervaren, dezelfde genoegens. Dit is onthechting. 

Neem het niet letterlijk. Het is een gevoel, het is een manier van leven, waarbij je nog steeds comfort hebt, maar als je het morgen niet hebt, is dat ook oké. Want je hebt geleerd om andere dingen te waarderen; om te waarderen wat er in je hart is. Dat is onthechting. Het is de waarde uit elk ding halen. Het neemt de afhankelijkheid van elk ding weg. Het verwijdert de zin: “Ik kan niet zonder dit!” uit hun gedachten. Ja, dat kun je wel. Ieder van jullie kan leven door alleen jezelf te zijn. Niets is van jou. Alles van iedereen. Je kunt het. Maar je moet het leren. Je moet loslaten. 

En tot slot is er nog een punt dat net zo belangrijk is als het loslaten van dingen: het loslaten van mensen. Niemand is iemands eigendom. Bekijk de mensen om je heen dus niet als jouw eigendom. Iedereen heeft een geest en iedereen kan een ander pad kiezen dan jij denkt dat het juiste is.

Je zult dus moeten leren om ieders pad te respecteren, ieders beslissing, ieders manier om dingen te zien, ieders rebellie. Denk niet dat iedereen zal lopen zoals jij tot nu toe hebt gelopen. Nee. Het zal een heel moeilijke tijd worden voor de meerderheid van de planeet. En jullie zullen het allemaal moeten gadeslaan, onbewogen, zonder actie te ondernemen, zonder een vinger uit te steken. Helpen wanneer je gevraagd wordt om te helpen. Niets meer. 

Dus geen profeet willen zijn. Wil geen voorganger zijn. Wil je niet degene zijn die de massa leidt. Nee. Je zult gewoon jezelf zijn. De massa zal geleid worden door de Wezens van Licht. Zij zullen de massa leiden. Ze leiden iedereen naar het juiste pad, als dat het geval is. 

Bemoei je niet met de acties van de Lichtwezens. Je zult veel weten. Jullie zullen vele waarheden kennen. En het zullen geen mooie waarheden zijn. Je denkt dat je veel weet, maar ik kan je zeggen dat je niets weet. Je ziet maar één punt, maar de ijsberg is veel groter. 

Dus blijf gewoon heel, levendig in Licht en Liefde. En respecteer andermans beslissingen. Raak niet verzeild in dat…, dat proces van denken dat je die persoon ervan kunt weerhouden het verkeerde pad op te gaan. Nee, je houdt niets tegen. Want iedereen zal zijn eigen keuze maken. En je zult velen zien vertrekken. Ja, dat zul je, letterlijk. 

Begin dus ook met loslaten. Want het zullen dierbare vrienden zijn; het zullen dierbare familieleden zijn; sommige heel dichtbij, andere niet zo dichtbij; die de keuze zullen maken om weg te gaan. Zij zullen niet de moed hebben die jij had om zover te komen. Respecteer dat dus. En hoe kun je dit allemaal verdragen? Alleen door je te realiseren dat je op een dag, heel snel, weer bij hen zult kunnen zijn. En hen zult missen. Niet van een fysiek lichaam, maar van het gevoel, de ervaren verbinding, de uitgewisselde liefde tussen jullie. Want niets eindigt. Het lichaam eindigt, de ziel niet. 

Dus respecteer elke beslissing. Respecteer elk pad. En zorg ervoor dat jouw pad verlicht is. En dat je verder kunt gaan in dezelfde richting als je vandaag gaat. Nee, ik ben niet gemeen of intens, ik ben eerlijk. Begin te leven als wezens die niets hebben. En dat je elk moment alles en iedereen om je heen kunt verliezen.