Beste zonen en dochters van de planeet Aarde, IK BEN SANANDA!
Nogmaals, hier zijn is altijd een reden tot grote vreugde. Het is de kans die ik heb om een beetje dichter bij de geest van ieder van jullie te zijn. Vandaag wil ik u een wat ingewikkeld onderwerp brengen, een polemisch onderwerp ook, zou ik zeggen. Geloof, geloof. Wat is geloven? Velen noemen het geloof hebben, vertrouwen. Het is een manier om te begrijpen wat geloven is. Nu is het heel belangrijk om geloven, al je inspanningen, al je verlangen, niet te vertalen in het zijn of in dat, alsof het iets magisch is waarin je gelooft en het zal gebeuren. Dan zullen velen zeggen: “Oh, maar dat overkomt velen daarbuiten.”
Ja, maar ben je in hen om te weten wat ze gedaan hebben, behalve geloven? Volg je hun reis, volg je hun gevoelens? Nee, je kijkt alleen naar buiten. Geloven is focussen, juist, geloven is zien dat het gebeurt, juist, geloven is je niet druk maken over het hoe, juist, dit alles is juist, dit zijn stappen van geloven. En waar komt jouw aandeel in dit alles? Ik zal u een voorbeeld geven: u hebt een zaadje, u plant dit zaadje, de aarde, het water, de zon doen dit zaadje ontkiemen en het kan na verloop van tijd veranderen in een mooie groente, in een mooie boom, het hangt af van het geplante zaadje.
Dan zul je me zeggen: “Zie je wel, de boom groeide vanzelf, ik deed niets”. En ik antwoord u: eigenlijk was uw enige bemoeienis om het zaad in de aarde te stoppen. Maar door de aard van het zaad heeft het een evolutionaire cyclus, een levenscyclus, waarbij het weet dat het zich in de juiste omgeving moet ontwikkelen en alle hulp van de natuur heeft om het einde van zijn proces te bereiken. Dus vergelijk je verlangens, je overtuigingen, niet met een zaadje. Het zaad leeft, het bevat leven in zichzelf. De cellen van een zaadje, hoe dood ze er ook uitzien, zijn in volle evolutie en als ze in de juiste omgeving worden geplaatst, ontkiemen en ontkiemen ze. Vergelijk je verlangens niet met een zaadje.
Dus kom op, je wilt echt iets hebben en je zet ergens een idee neer, maar je vergeet het. Op een dag heb je dat idee geplant, maar wat heb je ermee gedaan? Niets, je legde er geen focus op, je zag het niet gebeuren, je geloofde niet dat het kon ontkiemen en uitlopen, want het heeft geen leven, het is slechts een wens. Een wens is iets dat in je geest zit, niet in de aarde, niet in de lucht, niet in het water, de wens zit in je geest. Je straalt gewoon uit naar het universum wat je wilt en dan begin je te geloven dat het zal werken. Maar je had het idee en je geloofde het maar één keer, je hebt dat idee niet gevoed. Wat gebeurt ermee?
Nieuwe ideeën komen langs en het wordt begraven door nieuwere en nieuwere ideeën, en dan op een dag herinner je je dat idee… En dan wordt het weer een prioriteit. Maar je vergeet het weer en het wordt begraven door de anderen. Dus laten we een andere actie ondernemen:
Je hebt het idee en elke dag voed je het, voeden met wat? Niet met water, niet met zon, niet met aarde. Je voedt het met goede gevoelens, je voedt het met de vreugde dat het idee zich manifesteert, met de vreugde dat het idee werkelijkheid wordt. Maar je doet dit wanneer het maar kan, je herinnert je en zet een beetje meer mest op dat idee. En elke keer dat je dat doet, straal je een gevoel uit en groeit dat idee in het universum. Maar als je het vergeet, verwelkt het, verliest het zijn vitaliteit en sterft het bijna aan het universum. Het stopt met aandacht geven aan jouw idee omdat je er zelf geen aandacht meer aan geeft.
Als je nu vaak naar het idee kijkt, het je herinnert en er nog één zaadje, nog één meststof in stopt; geen zaad, geen fysieke meststof, maar dat gevoel van voldoening, dat gevoel van vreugde, van het idee te zien vormen, dan zal het zich ook in het universum vormen. En het begint te ontspruiten en te ontkiemen in het universum en als je er genoeg vreugde en aandacht aan besteedt, wordt het idee werkelijkheid omdat je het hebt laten groeien, je hebt het gevoed, je hebt het de kracht gegeven om te groeien. Het was geen idee dat je in je hoofd plantte… “Ah, ik laat het over aan het universum.” Ja, het universum wel, maar het universum geeft altijd de voorkeur aan degenen die worden gevoed, die vaak water krijgen en die van jou blijven achter.
Dus wat is geloven? Geloven is focus aanbrengen, is focus houden, is het idee laten groeien, is het idee bevruchten met meer aanvullende ideeën, zodat het groeit, zodat het vorm krijgt. Dus, ik maak een parallel, als je in ons gelooft: “Ah, ik geloof in zo en zo een wezen, in zo en zo een wezen”. Goed, dan zeggen we sommige dingen en je betwist ons, je volgt de raad die we geven niet op, je aanvaardt niet wat we zeggen. Natuurlijk willen we hier geen poppen of marionetten, want je hebt een vrije wil. Maar op sommige punten waarover we gesproken hebben, trekken jullie, als jullie het er niet mee eens zijn of niet geloven, uiteindelijk veel twijfels naar je toe.
En twijfel is een zeer krachtig gevoel, omdat het ervoor zorgt dat dat geloof afbrokkelt, dat geloof niet sterk genoeg is. En dan begint alles wat we zeggen in twijfel te trekken, je begint te twijfelen en dat groeit ook, want je voedt de twijfel, je vertrouwt niet meer wat we zeggen. En je geloof is verminderd, het is vernietigd. Ik zeg nogmaals dat we geen marionetten willen, noch marionetten die met hun hoofd knikken en het eens zijn met alles wat we zeggen. Je moet nadenken, natuurlijk doe je dat, nadenken over wat we zeggen is één ding, twijfelen of niet geloven is iets anders.
Nadenken is je geest de tijd geven om te absorberen waar we het over hebben, te begrijpen, te assimileren. Maar betwisten, twijfelen aan wat wij zeggen, dan is je geloof al lang besmet. Dus om dit zeer complexe onderwerp dat ik hier heb neergezet, op zo’n eenvoudige manier af te sluiten, maar wat niet zo eenvoudig is, wil ik alleen het volgende zeggen: Geloven is focussen, erover nadenken.
En wanneer een twijfel verschijnt, laat die niet groeien, zoek begrip, zoek de waarheid, zodat het geloof steeds vaster wordt. Want als je twijfel laat groeien, zal dit geloof afnemen, en het punt zal komen dat je alles wat we zeggen zult betwisten, je zult nergens meer in geloven. En het zal heel moeilijk voor je zijn om de waarheid te zien, omdat je je hebt laten meeslepen door wat je omhult en je doet twijfelen. Wanneer u iets waarover wij spreken niet begrijpt, vraag ons dan om u op een eenvoudige manier de waarheid ervan te laten zien. En we laten jullie altijd zien, twijfel niet, wie twijfelt gelooft niet en wie gelooft twijfelt niet.
Waar ben je op je reis in relatie tot ons, tot ons allemaal? Je gelooft alles wat we zeggen, je gelooft met je ogen dicht, zonder zelfs maar te begrijpen wat het is, dat is ook niet goed, want dan ben je een marionet. Het is geloven en begrijpen wat we zeggen, en als je het niet begrijpt, vraag ons het uit te leggen. Dit is geloven, vertrouwen, focussen, geloof hebben. Maar niet dat geloof dat een glas op een plank zet en erop vertrouwt dat er iets uit zal ontspruiten. Je moet erg ontwikkeld zijn om dit te laten gebeuren, je geest is hier nog niet toe in staat. Heb dus vertrouwen in tastbare dingen, in iets dat je kan helpen creëren. Dan ja, geloven zal perfect zijn en het universum zal zijn deel doen en dat op zijn weg helpen.
